بررسی اثربخشی آموزش گروهی بانوان و آموزش مکاتبهای همسران آنها به شیوه شناختی رفتاری بر رضایت زناشویی

این پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش گروهی بانوان و آموزش مکاتبهای همسران آنها به شیوه شناختی رفتاری بر میزان رضایت زناشویی میپردازد. نوع تحقیق، نیمه تجربی همراه با پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه گواه است. نمونه مورد پژوهش شامل ۲۸ زوج از بین والدین دانشآموزان دبستانی شهر اصفهان میباشد که براساس نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه-گیری در این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ است. بانوان گروه آزمایش ۸ جلسه دو ساعته برنامه آموزش گروهی شناختی رفتاری دریافت نمودند و همسران ایشان نیز به شیوه مکاتبه ای در برنامه آموزشی شرکت کردند و گام به گام همراه با همسران خود آموزشهای شناختی رفتاری دریافت نمودند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که آموزش گروهی بانوان همراه با آموزش مکاتبهای همسران آنها به روش شناختی رفتاری، رضایت زناشویی گروه آزمایش را نسبت به گروه گواه افزایش داده است، بهگونهای که ۳۶% واریانس نمرات رضایت زناشویی زنان و ۳۵% واریانس نمرات زناشویی مردان مربوط به عضویت گروهی بود (۰۱/۰P

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی شناختی رفتاری ، آموزش مکاتبهای ، رضایت زناشویی