اصول اخلاق حرفه ای در مشاوره توانبخشی: مروری

زمینه و هدف: توان بخشی، مجموعه خدماتی است که با هدف بهبود کیفیت زندگی وارتقای مشارکت اجتماعی افراد با توجه به جنبه های روحی،جسمی و اخلاقی آنان انجام می گیرد.مشاور توانبخشی نقش اساسی درمشاوره داردومهمترین نقش وی به ارزش،اخلاق ونوع رفتارش مربوط میشود. خدمات توان بخشی نیز مانند تمام تصمیم گیری های مرتبط با سلامت افراد،متشکل از ابعاد اخلاقی است.اما مسایل اخلاقی این حوزه به علت تفاوت در پیچیده تر بودن ساختار و روابط بین تیم توانبخشی و مراجعین در ارایه خدمات توان بخشی با مسایل مربوط به پزشکی و خدمات بیمارستانی تفاوت هایی دارد.ازاین رو هدف از این مطالعه تعیین مبانی اخلاق حرفه ای در خدمات مشاوره توانبخشی می باشد.روش: در این مطالعه ابتدا در پایگاهای اطلاعاتیScopus ، PubMed و Web of Science با استفاده از کلید واژه های اخلاق حرفه ای،مشاوره توانبخشی،عدالت،خودمختاری و مشتقات آن جستجو انجام شد، همچنین کتب مرتبط در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها، در برخی از مطالعات اصول اخلاقی مهم در مشاوره توانبخشی را مواردی نظیر مقدم دانستن نیازهای مددجو بر نیازهای مشاور توانبخشی، اخلاقی فکر کردن تصمیم گرفتن و عمل کردن وحق رضایت آگاهانه می دانست این در حالی است که سایر مطالعات و نویسندگان ابعادمحرمانه بون و راز داری،خود مختاری مراجع،سودمندی و عدم ضرر رسانی، صلاحیت حرفه ای،خود ارتقایی،ممنوعیت از روابط دو یا چندگانه، ارجاع مناسب،مسولیت پذیری و عدالت را نیز به عنوان اصول اخلاقی مطرح نمودند.نتیجه گیری، هر چند که در ارتباط مشاور توانبخشی با سایر همکاران و جامعه و مراجعین اصول اخلاقی متعددی می تواند دخیل باشد اما چهار اصل کلیدی خودمختاری مراجع،سودرسانی،عدم ضرر رسانی وعدالت به عنوان اصول پایه اخلاق حرفه ای در توانبخشی مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، مشاوره توانبخشی ، خودمختاری ، سودرسانی ، عدالت