بررسی مهارت تورگردانی در توسعه پایدار گردشگری

گردشگری پدیده ای است که از دیر باز وجود داشته و به اشکال متفاوت با گذشت زمان دستخوش تغییرات مختلف شده است به طوریکه امروزه از آن به عنوان صنعت توریسم یاد می شود . گردشگری در قرن بیست و یکم صنعتی در آمد زا شناخته شد که بهره برداری از آن در نگاه نخست بسیار آسان به نظر می رسید اما پس از بررسی های مختلف این نتیجه حاصل آمد که اگرچه مواد و منابع اولیه این صنعت عمدتا توسط گذشتگان تامین شده اما برای تداوم آن نیاز به امکانات و زیرساخت های فراوانی وجود دارد و بر همین اساس این صنعت پیچیده تر و تخصصی تر از گذشته مورد توجه فعالان قرار گرفت . طراحی و برگزاری بسته های سفر در عین حال که یکی از جذاب ترین کسب و کارهاست اما نیاز به تخصص و مهارت های خاصی دارد زیرا در غیر اینصورت آنچه به عنوان بسته سفر فروخته می شود دارای مشکلات و نقایص فراوانی خواهد بود . افزون بر اینکه مسئله توسعه پایدار که در سالهای اخیر به صورت یک گزینه مهم و دارای اهمیت از طرف محققین و مسئولین به کار برده می شود با وجود افراد ناآگاه و کم تجربه مورد غفلت قرار گرفته و آنچه پس از گذشت چند سال حاصل می آید از بین رفتن منابع و ثروت های جهانی و ملی است . هدف از این پژوهش بررسی مهارت تورگردانی در توسعه پایدار گردشگری است . روش تحقیق حاضر بر اساس هدف کابردی و بر اساس ماهیت توصیفی است از یافته های این پژوهش می توان به تاثیر آموزش و تجربه در امر تور گردانی و تدوین تورهای در راستای حمایت از توسعه پایدار اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

تور گردان ، توسعه پایدار گردشگری ، صنعت گردشگری