توانبخشی در بیماران گیلن باره: بازگشت به زندگی

زمینه و هدف:سندرم گیلن باره نوعی حمله سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی فرد میباشد که باعث ضعف عمده ای در اندام میشود. بیماران با مشکلات عدیده جسمی، روحی- روانی، چالشهای اجتماعی- اقتصادی، از دست دادن شغل و... روبرو هستند. خدمات توانبخشی روح زندگی را در آنها زنده نگه میدارد و سبب بازگ شت مجدد آنها به فعالیتهای روزمره زندگی، کار و فعالیت میگردد. علیرغم کشورها ی دیگر در ایران برای این بیماران هیچگونه سازمان و یا انجمن حمایتی وجود ندارد و متاسفانه آمار مشخص و دقیقی نیز موجود نیست. هدف از این مطالعه، درک معنای زندگی از دیدگاه بیماران مبتلا به این سندرم می باشد.روش:این مطالعه کیفی با رویکرد پدیدار شنا سی هرمنوتیک روی ۱۱ بیمار بزرگ سال مبتلا به سندرم گیلن باره مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته از طریق نمونهگیری هدفمند جمع آوری شد.یافته ها: یافته ها بیانگر ایجاد نقصان قدرت عضلانی،حالت فلجی،اختلال حسی- عصبی در اندامها، مور مور شدن، خستگی، درد و مشکلات روحی- اجتماعی متعدد در آنها بود. بیمارانی که بیش از دوسال درگیر بیماری بودند مجبور شده اند که شغل خود را تغییر دهند. بیماران مشاهده شده توسط محقق همیشه نیاز به فیزیوتراپی داشتند و از دست دادن شغل و درمان های گران قیمت، بار اقتصادی زیادی را برای بیمار و خانواده بهمراه داشت. انجام ورزش و فیزیوتراپی و مصرف داروها و انجام پلاسمافرز علائم مرتبط با بیماری را تا حد زیادی، کاهش داد.نتیجه گیری:انجام بازتوانی مانند فیزیوتراپی و کار درمانی در بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره، منجر به یادگیری چگونگی سازگاری با بیماری میگردد. مداخلات توانبخشی در بیماران،امید دستیابی به بهبودی،ارامش و برگشتن به شغل قبلی را در انها زنده میکند.

کلیدواژه ها:

توانبخشی ، گیلن باره