نگاهی بر توانبخشی در بیماران اوتیسم و خانواده آنان

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,387

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CRCI01_038

تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: کودکان مهمترین گروه هر کشوری محسوب می شوند. اختلالات طیف اوتیسم به عنوان یک اختلال عصبی سبب بروز بسیاری از مشکلات در فرد مبتلا و خانواده خصوصا مادران آنها میشود. با توجه به این موضوع که این بیماری درمان قطعی و مشخصی ندارد در نتیجه تاکید همگانی بر توانبخشی کودکان و همچنین خانواده آنان است. لذا این پژوهش با هدف بررسی توانبخشی های اجرا شده بر کودکان دچار اختلال اوتیسم و خانواده آنها انجام شد.روش: در این مطالعه مروری، کلیه مقالات چاپ شده بین سال ۱۹۹۲ تا سال۲۰۲۱ میلادی به زبانهای فارسی و انگلیسی با استفاده از کلیدواژه های اوتیسم، اختلال اوتیسم، اختلال طیف اوتیسم، کودک، خانواده، توانبخشی و معادل انگلیسی این آنان در پایگاه های اطلاعاتی و استنادی معتبر از جمله PubMed، Web of Science، Scopus، Google scholar، Science Direct، SID، Magiran و نیز برخی دیگر از پایگاه ها مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها، در مجموع بیش از ۳۵۰ مقاله جستجو شد که پس از حذف موارد تکراری و مقالات دارای بایاس، تعداد ۶۸ مقاله که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این توانبخشی ها شامل شناختی-رفتاری، تعاملات اجتماعی، حرکتی و عملکردی، یکپارچگی حسی، آموزشهای مرتبط با مدرسه و حافظه ای، فعالیتهای رزمره و غیره در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم و خانواده آنها بودهاست. برای توانبخشی مبتلایان و خانواده های آنان علاوهبر شیوه های رایج از روشهای مختلفی مثل مدل سازی، روشهای رایانه ای، استفاده از رباتها، واقعیت مجازی و سایر روشهای دیگر استفاده گردید. مطالعات انجام شده بر اثربخشی قابل قبول روشهای مداخلهای توانبخشی در کودکان دچار اختلالات طیف اوتیسم و خانواده آنها تاکید داشتند.نتیجه گیری، در مجموع نتایج نشان داد که توانبخشی علاوه بر کودکان با اختلال اوتیسم بر خانواده آنها هم می تواند نقش مثبتی داشته باشد و سبب حداکثر بازتوانی در هر دو گروه میشود. در این راستا توصیه میگردد که مداخلات نوتوانی و بازتوانی بیشتر انجام شود و همچنین سیاستگذاران بهداشتی در کشورها دسترسی هرچه بهتر به منابع و کاهش هزینه های مربوط به توانبخشی مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم و خانواده آنان را در اولویت قرار دهند.

نویسندگان

سجاد رنجبر کوچکسرایی

کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

مهرداد روحانی نسب

مربی گروه اتاق عمل، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران

پیام نیکجو

کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران