مقایسه پاسخ برونکواسپاسم به هوای معتدل و سرد به دنبال اجرای فعالیت ورزشی زیر بیشینه توسط ایمپالس اوسیلومتر

هدف: ایمپالس اوسیلومتر به عنوان روشی غیرمستقیم در ارزیابی تغییرات راه­های تنفسی ناشی از ورزش، در مقایسه با اسپیرومتر، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه پاسخ راه­های هوائی به یک جلسه فعالیت ورزشی زیربیشینه در هوای معتدل و سرد  و رابطه داده­های ایمپالس اوسیلومتر با اسپیرومتر می­باشد. روش­شناسی : ۱۸ مرد با فعالیت جسمانی طبیعی و شاخص توده بدنی کمتر یا مساوی ۲۵ و مستعد برونکواسپاسم ناشی از ورزش ، برای این مطالعه انتخاب شدند. پروتکل تحقیق شامل ۶ دقیقه فعالیت زیربیشینه با ۸۰ تا ۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب، روی ترمیل و در هوای ۴  و۲۵ درجه سانتیگراد آزمایشگاه بود. برای مقایسه داده­های هوای سرد، به فاصله ۴۸ ساعت، تست یکسان در هوای ۲۲ درجه آزمایشگاه نیز از آزمودنی­ها بعمل آمد. نتایج: میان داده­های اسپیرومتریک و اوسیلومتریک فعالیت ورزشی در هوای سرد و معتدل، رابطه معناداری مشاهده شد. داده­های اسپیرومتری اختلاف معناداری را در مرحله پس از ورزش، در دو محیط سرد و معتدل نشان داد (p <۰.۰۵). اندازه­گیری مقاومت تنفسی توسط ایمپالس اوسیلومتر  اختلاف معناداری را در حداکثر کاهش شاخص راه­های هوائی در هردو محیط شناسائی کرد. بحث و نتیجه­گیری: رابطه معنادار میان داده­ها، کارآمدی اوسیلومتری در اندازه­گیری پاسخ راه­های هوائی به ورزش را نشان داد. نتایج نشان داد که هردو محیط می­توانند با مکانیسم مشترک بیش­پاسخی و خشک­شدن راه هوائی، باعث بروز برونکواسپاسم ناشی از ورزش شوند.