اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال

هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تاثیرات زیادی بر بهبود سازگاری­های عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: ۳۰ مرد جوان غیرورزشکار(سن۳۰/۲±۹۷/۱۸سال، قد۸۹/۴±۲۸/۱۸۷سانتی­متر، وزن ۳۵/۱±۹۴/۶۸ کیلوگرم)  به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(۳دقیقه به ۳۰ ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده(۳۰ثانیه به ۳ دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت(۳دقیقه)(گروه کنترل) تقسیم شدند.گروه­های تمرینی(با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ست­ها) به مدت ۹ هفته و ۳ جلسه در هفته اجرا شد. برنامه تمرینات قدرتی شامل؛ (۵ الی ۸ ست با ۳ الی ۱۵ تکرار و باری معادل۶۰ الی %۹۰ یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروه­ها فاصله استراحتی اعمال شده بین ست­ها بود. ضمنا دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت۶۰%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونه­های خونی قبل و بعد از ۴۸ ساعت پس از دوره تمرین در ساعت۱۰صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی­داری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروه­ها نیز معنی­دار بود اما درصد تغییرات همه آزمون­ها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسه تمرینی، غلظت هورمون­های رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنی­داری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه­ها معنی­دار نبود. بحث و نتیجه­گیری: نتیجه اینکه احتمالا تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است. 

کلیدواژه ها:

استقامت عضالنی ، استراحت فزاینده ، استراحت کاهنده ، ترکیب بدنی ، قدرت بیشینه ، هورمونهای آنابولیکی