چگونگی اثر گذاری روابط متقابل سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی و رشد اقتصادی ایران (بررسی شاخص های اندازه گیری متغیرهای اصلی)

در این مطالعه، شاخص مورد استفاده برای سرمایه اجتماعی یک شاخص ترکیبی است که با استفاده از شاخص حکمرانی و کیفیت نهادها شامل: ثبات سیاسی، میزان اثر بخشی دولت، کیفیت مقررات و قوانین، حاکمیت قانون و کنترل فساد ایجاد شده است. انتخاب این شاخص برای سرمایه اجتماعی با توجه به تحقیقات رایس و سامبرگ ( ۱۹۹۷ )، هلیول و پانتام ( ۱۹۹۵ )، نایک، ( ۲۰۰۲ ) که به ارتباط و همبستگی سرمایه اجتماعی با شاخص های حکمرانی و کیفیت نهادها اتفاق نظر داشته اند، صورت گرفته است.ضمنا آمارهای بکار گرفته شده در این تحقیق از بانک جهانی و برای بازه زمانی ۱۹۹۵-۲۰۱۸ و بصورت سالیانه استخراج و از نرم افزار EVIEWS ۱۰ برای برآورد تخمین پیشنهادی استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که همه متغیرها در کوتاه مدت و هم در بلندمدت دارای ضرائب قابل تفسیر می باشند. در بلندمدت تاثیر همه متغیرها بر تولید ناخالص داخلی مثبت بدست آمد اینگونه که با یک تغییر متغیرهای سرمایه انسانی ( HC )، سرمایه اجتماعی ( SC )، سرمایه فیزیکی k، نیروی کار L سرمایه گذاری مستقیم بخش خارجی FDI، و هزینه های دولت GOV به ترتیب ۰/۱۱، ۰/۲۱، ۰/۳۲، ۰/۱۲، ۰/۰۴، ۰/۴۶ در بلندمدت بر تولید ناخالص داخلی کشور خواهد افزود درصد

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، رشد اقتصادی ، سرمایه انسانی ، ARDL BOND