بررسی کمانش فشاری پنل کامپوزیتی با شرایط تکیه گاهی موثر در طراحی سازه های هوایی

در طراحی سازه هواپیما پس از محاسبات نیرویی اجزای سازه، موثرترین عامل در نهایی کردن ابعاداجزای سازه، بررسی پدیده کمانش در آن اعضا است. کمانش در سازه های هوایی به دو صورت کمانشکلی و کمانش موضعی اتفاق می افتد. با توجه به نیروهای وارده به عضوهای سازه در شرایط بارگذاریسازه، محاسبات طراحی به گونه ای انجام میگیرد که عضوهای سازه دچار پدیده کمانش نگردد. با توجه بهخصوصیات مواد، شرایط تکیه گاهی و نوع بارگذاری، بار بحرانی کمانش در اعضا به دست می آید که عموماباعث تغییر در ابعاد اعضای سازه می گردد. یکی از مهمترین موارد در مسائل کمانش تشکیل پنل وبررسی شرایط تکیه گاهی است. اینکه در صفحات تحت کمانش کدام طرف تکیه گاه ساده، آزاد یا گیرداردر نظر گرفته شود بسیار مهم است. در این پژوهش به بررسی روابط حاکم بر محاسبات کمانش موضعیبا شرایط تکیه گاهی متفاوت در پنل های سازه های هوایی پرداخته شده است. با توجه به شرایط تکیه گاهیو نوع مواد فلزی (ایزوتروپیک) و کامپوزیتی (اورتوتروپیک) روابط حاکم ارائه شده است. فرآیند بررسیکمانش باید در تمامی عضوهای تحت نیرو در سازه های هوایی انجام شود. این پدیده به صورت فشاری درعضوهای طولی تحت بار (لانجران و استرینگر، کپ فریم) و به صورت برشی پنل های تحت بار برشی(پوسته بدنه، ریب بال، وب فریم و غیره) احتمال رخداد بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

کمانش موضعی ، شرایط تکیه گاهی ، پنل های کامپوزیتی ، سازه هوایی