کاربردهای فناوری نانو در محیط زیست و انرژی های نو

تقسیم بندی فناوری نانو در شاخه ها و رشته های مختلف بیشتر مربوط به کاربرد محصولات این فناوری در هر رشته می باشد. بطور کلی استفاده از فناوری نانو برای تولید مواد با بهره بالا عبارت از ایجاد یک شرایط کاملا کنترل شده و دقیق، و استفاده از این شرایط برای چیدمان منظم اتم ها و تولید مواد در مقیاس نانو می باشد. بنابراین نمی توان این فناوری را منحصر به رشته علمی خاصی نمود. فناوری نانو در آینده به طرق گوناگونی وارد زندگی بشر خواهد شد. انتظار می رود در ۵۰ سال آینده جمعیت جهان ۵۰% و مصرف انرژی و مواد نیز رشد ۳۰۰% داشته باشد. تاکنون سطوح فزاینده تولید و مصرف، با دستاوردهای ما در زمینه فناوری های با بازده بیشتر و پاک تر، مقابله کرده است. از جمله این موارد می توان به تولید مواد زائد جامد شهری، اثرات زیست محیطی ناشی از وسایل نقلیه، آلودگی آب های زیرزمینی و رواناب کشاورزی اشاره نمود. فناوری نانو پتانسیل زیادی برای ارتقای محیط زیست از دو طریق طراحی صنعتی تمیزتر، و تولید محصولات سازگار با محیط زیست دارد. با استفاده موثر از اتم ها و انرژی در سرتاسر سیکل تولید، فناوری نانو می تواند در کاهش آلودگی یا کاهش مصرف انرژی تولیدات، مشارکت کند. تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم فناوری نانو بر محیط زیست، از جنبه های مختلف قابل بررسی است. در حال حاضر، می توان موارد متعددی از کاربرد مواد نانو ساختار در حفظ محیط زیست، از قبیل نانوفیلترها (برای تصفیه پساب های صنعتی)، نانو پودرها (برای تصفیه گازهای آلاینده خروجی از خودروها و واحدهای صنعتی) و نانو تیوب ها (برای ذخیره سازی سوخت کاملا تمیز هیدروژن) را برشمرد، اما دورنمای استفاده از این فناوری نوین بسیار گسترده تر از این گونه کاربردهای جزئی و مقطعی است. برخی از مهمترین کاربردهای علمی شناخته شده فناوری نانو در زمینه محیط زیست نانو حسگرها، نانو فیلترها و کاتالیزورهای زیست محیطی هستند.