بررسی آثار سرمایه گذاری بخش حمل ونقل بر ایجاد اشتغال از ساز و کار اثر القایی بر تولید

در مطالعه حاضر، اثر مستقیم و غیرمستقیم هر واحد سرمایه گذاری در بخش حمل ونقل بر ایجاد ارزش افزوده و اشتغال در اقتصاد بررسی گردید. بدین منظور، پس از تخمین روابط با روش رگرسیون خودبازگشتی با وقفه های توزیعی در دوره ۱۳۹۳-۱۳۳۸، روابط پویای کوتاه مدت، بلندمدت و تصحیح خطا برازش شد و یک الگوی اقتصادسنجی کوچک­مقیاس طراحی گردید. مطابق برآورد روابط بلندمدت، کشش تولیدی بخش حمل ونقل نسبت به سرمایه در تخمین نقطه ای، بیش از دو برابر بخش های اقتصادی غیرحمل ونقلی است. با توجه به نتایج و این یافته که هر یک درصد افزایش در میزان خلق ارزش افزوده کل منجر به ۳/۰ درصد رشد تعداد مشاغل کشور می شود، اثر سرمایه گذاری در بخش حمل ونقل بر ایجاد ارزش افزوده کل و ایجاد اشتغال در کشور بررسی شد. نتایج شبیه سازی سناریوی تکانه در سرمایه گذاری بخش حمل ونقل، نشان داد که هر یک درصد افزایش این متغیر به طور متوسط باعث رشد ۲۳۵/۰ درصدی خلق ارزش افزوده اقتصادی و رشد ۰۷۱/۰ درصدی تعداد شاغلان در دوره شبیه سازی گردیده که با توجه به سهم کمتر از ۱۰ درصدی حمل ونقل از ارزش افزوده کل، اثر قابل توجهی است. بنابراین با توجه به اثرات القایی قابل توجه بخش حمل ونقل در اقتصاد کشور، این بخش از قابلیت نسبی برای توسعه اشتغال مستقیم و غیرمستقیم از کانال تقویت تولید برخوردار است.

کلیدواژه ها:

اشتغال زایی ، الگوی خود بازگشتی با وقفه های توزیعی ، رشداقتصادی ، سرمایه گذاری حمل ونقل ، الگو اقتصادسنجی