ارزیابی شاخص های مختلف پایداری در فضاهای سبز عمومی(پارک ها) بر اساس روش TOPSIS (مطالعه ی موردی: منطقه ی۶ تهران)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 4، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-4-4_003
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1400
چکیده مقاله:
یکی از خصوصیات عمده فضاهای سبز عمومی (پارکها)، دسترسیهای محلی به این فضاها و تقویت حس تعلق مکانی است. پارکها میتوانند مکانی مناسب برای پاتوقهای اجتماعی و افزایش تبادل اطلاعات بین ساکنان محلات اطراف شوند لیکن در بسیاری از موارد نیز منجر به کاهش شاخصهای پایداری و رضایت جمعی در محدوده میشوند. در این مطالعه با بهرهگیری از ۱۶ شاخص تاثیرگذار در حیات آتی یک پارک ، میزان پایداری آنها مشخص شدهاست. برای تحلیل دادهها، از مدل تاپسیس و از آزمون تحلیل واریانس استفاده شدهاست. این محاسبه به تعیین پایداری در محدوده پارکهای اطراف کمک کرده و زمینه را برای برنامهریزیهای اصولی و بنیادین فراهم میآورد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که پارکها با کارکرد محلی و همسایگی به ترتیب با ۷۵/۰ و ۴۹/۰ امتیاز دارای بیشترین و پارکهای ناحیهای و منطقهای با ۴۵/۰ و ۳۳/۰ امتیاز دارای کمترین میزان شاخصهای پایداری در منطقه هستند. همچنین نتایج پژوهش بر اساس نظر پرسش شوندگان، پارکهای با کارکرد محلی بیشترین پایداری و پارکهای با کارکرد شهری – منطقهای کمترین پایداری را داشتهاند.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :