شبیه سازی اثرات تغییراقلیم بر روی منابع آب حوضه آبریز کارون بزرگ و مدیریت بحران( به طور موردی شهر اهواز)

تغییر اقلیم یک پدیده پیچیده اتمسفری اقیانوسی در مقیاس جهانی و دراز مدت است. این پدیده متاثر از عواملی چون فعالیت های خورشیدی، آتشفشانها، اتمسفر، اقیانوسها و درصد گازهای گلخانه ای در اتمسفر می باشد که دارای اثرات متقابل می باشند، این تغییرات منجر به دگرگونی در وضع آب و هوا، تغییر توزیع مکانی و زمانی تغذیه سفره آبهای زیر زمینی و کیفیت آب شده و بطور کلی روند جدیدی را در اقلیم جهانی موجب می شود. بارش و نوع آن (جامد یا مابع)، جریانات سطحی، تبخیر، تبعا انقلاب صنعتی روند استفاده از انرژی شدت گرفت . گزارشات هیئت بین الدول تغییر اقلیم، حاکی از این است که در صورت عدم کاهش متوسط دمای زمین تا سال ۲۱۰۰ می تواند، به میزان۱/۱ تا۴/۶ درجه سانتی گراد افزایش یابد، این امر به بروز پدیده ای به نام پدیده گرمایش جهانی و تغییر اقلیم حاصل از آن خواهد شد،در نتیجه چرخه آبی و یا سیستم منابع آب می تواند دچار تغییرات بنیادی شوند. حوضه آبریز کارون بزرگ با داشتن حدود ۱۲ سد بزرگ احداث شده و در حال احداث و با پتانسیل تولید ۲۰ هزار مگاوات تولید نیرو از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بنابراین آشکار سازی تغییر اقلیم و بررسی آثار و پیامدهای تغییر اقلیم در این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از داده های مدلهای گردش عمومی جو (GCM) تحت سناریوی گازهای گلخانه ای SRES تغییرات بارش و دما در دوره ۲۰۳۹ ۲۰۱۰ برای ایستگاه اهواز که به عنوان ایستگاه منتخب حوضه کارون بزرگ می باشد، شبیه سازی شده است. داده های مورد نیاز شامل میانگین دما و مجموع بارش ماهانه در دوره آتی از دو مدل HadCM۳ و CSIRO از سری مدل های گردش عمومی جو تحت سناریوی ۸۲ و B۱ تامین شده که با استفاده ازروش تناسبی داده های دوره پایه و دوزه های آتی بررسی شده است. نتایج حاکی از، افزایش دما برای هر دو مدل به ترتیب۲و۱/۸ درجه سانتی گراد و کاهش بارندگی ۶ و ۴ درصد برای دوره۲۰۱۰-۲۰۳۹ می باشد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، گرمایش جهانی ، منابع آب ، گردش عمومی جو ، سناریو انتشار ، حوضه کارون بزرگ