مبانی فلسفی عدالت سازمانی در مدیریت اسلامی و مدیریت غربی

عدالت و اجرای آن یکی از نیاز های اساسی و فطری انسان است که همواره در طول تاریخ وجود آن بستری مناسب جهت توسعهجوامع انسانی فراهم کرده است. نظریات مربوط به عدالت به موازات گسترش و پیشرفت جامعه بشری تکامل یافته و دامنه آن ازنظریات ادیان و فلاسفه به تحقیقات تجربی کشیده شده است. پس از انقلاب صنعتی و مکانیزه شدن جوامع بشری، سازمان ها چنانبر زندگی بشر سیطره افکنده اند که هر انسان از لحظه تولد تا مرگ مستقیما وابسته به آنهاست و امروزه زندگی، بدون وجودسازمان ها قابل تصور نیست. بنابراین اجرای عدالت در جامعه منوط به وجود عدالت در سازمانهاست. پس از سال ۱۹۹۰ فصلجدیدی از مطالعات تجربی پیرامون عدالت سازمانی آغاز می شود که ما حصل آن شناخت سه نوع عدالت یعنی عدالت توزیعی،عدالت رویه ای و عدالت تعاملی در سازمانهاست. قطعا توصیف انسان و سازمان در مکتب اسلام با تلقی مکاتب دیگر از انسان وسازمان تفاوت دارد. در این نوشتار سعی شده است به مبانی فلسفی عدالت و موضوعات مرتبط با آنها از منظر مکتب اسلام ومکاتب غربی به طور کلی پرداخته و تفاوت های میان آنها بیان شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، سازمان ، مدیریت اسلامی ، مدیریت غربی