طراحی صحیح خطوط بازیافت کندانس در صنایع شیمیایی

در اغلب صنایع به خصوص صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، بخار به عنوان مهمترین حامل انرژی مورد استفاده قرارمی گیرد. بخار پس از انجام انتقال حرارت به سیالی به نام کندانس تبدیل می گردد. از آنجائیکه که کندانس از سطح انرژی بالاتری نسبت به آب برخوردار است بازیافت آن از جهات مختلف بسیار مقرون به صرفه می باشد. بدیهی است هر چه نسبت بازیافت کندانس در ازای بخار تولید شده افزایش یابد، نفع بیشتری عاید سازمان خواهد شد. لذا در اغلب این صنایع سیستم های بازیافت کندانس وجود دارند. این سیستم ها شامل خطوطی با فشارهای مختلف می باشند. عواملی که بر سایز کردن یک خط تأثیرگذار می باشند، باعث تغییر در خواص فیزیکی کندانس می گردد به طوریکه در شرائطی خاص ممکن است کندانس به سیالی کاملاً مایع، گاز (بخار) یا مخلوطی از هر دوی آن ها (دو فازی) تبدیل شود. از همین روی این سیال با دیگر سیالات رایج در این گونه صنایع متفاوت می باشد. تعدد این عوامل در سایز کردن خطوط کندانس سبب شده است تا اکثریت قریب به اتفاق طراحان اولیه از دخیل نمودن این عوامل در طراحی خود پرهیز نمایند. به همین دلیل در عمل و پس از راه اندازی این مجموعه های صنعتی، نسبت بازیافت کندانس به بخار تولید شده، انحراف قابل توجهی از اعداد طراحی دارند. این مشکل گریبانگیر کلیه صنایع نفت به خصوص مجتمع هایی که در مناطق سردسیر کشور قرار دارند می باشد که کم و بیش مورد غفلت قرار گرفته اند. در این مقاله سعی شده است تا ضمن برشمردن عوامل مؤثر بر طراحی صحیح این خطوط به نحوه لحاظ کردن آن ها نیز اشاره شود به طوریکه بازیافت کندانس به میزان بهینه ای برسد. اساس این روش ها بر استفاده از فرمول های موجود جهت سایزینگ، نمودارها و پاره ای از تجربیات استوار می باشند. از مهمترین مستندات موفقیت آمیز بودن این مطالعه می توان به طراحی مجدد خطوط بازیافت کندانس و اجرای آن بر اساس داده های طراحی جدید در مجتمع پتروشیمی شازند اشاره نمود. به طوریکه پس از بهره برداری از این طرح میزان بازیافت کندانس نسبت به مدت مشابه قبل افزایش قابل ملاحظه ای پیدا نموده است.

کلیدواژه ها:

بخار فلاش ، بازیافت کندانس ، سایز کردن ، دو فازی ، تله بخار