استفاده از گاز سنتز در پیلهای سوختی اکسید جامد،راهکاری جهت بهینه سازی انرژی

گاز هیدروژن به عنوان فراوانترین گاز موجود روی زمین، از پتانسیل لازم برای جایگزینی نفت برخورداراست. همچنین هیدروژن، سوخت مصرفی پیلهای سوختی(به عنوان منابع جدید انرژی) نیز میباشد. روشهای زیادی برای تولید این گاز وجود دارد : ازجمله الکترولیز آب، تولید از طریق سوخت زیستی و همچنین ریفرمینگ انواع سوختهای هیدروکربنی. در این مقاله بررسی دو روش تبدیل مستقیم و غیر مستقیم متان به گاز سنتز،جهت تامین سوخت در پیل سوختی اکسید جامد مورد بررسی قرار گرفته است. ریفرمینگ سوخت در مقایسه با روش های دیگر مزیت هایی دارد. این فرآیند عمدتا به دلایل اقتصادی و نیز زیست محیطی حائز اهمیت میباشد،. تعداد محدودی واکنش شیمیایی وجود داردکه تحت دما وکاتالیزورهای خاص منجر به تولیدگازسنتز ازسوختهای هیدروکربنی مرسوم میگردد.در این بین پیل سوختی اکسید جامد را می توان با کارایی تبدیل انرژی بالا و بهینه سازی انرژی نفت وگاز مورد استفاده قرار داد. قابلیت تحمل بالای پیل های سوختی اکسید جامد اصولا به دلیل دمای کارکرد بالای آنها است که واکنشها را تسریع میبخشد.همچنین پیل سوختی اکسید جامد در انتخاب نوع فرآیند ریفرمینگ و نیزنوع سوخت انعطاف پذیرترمی باشد.به طوری که سوخت های مایعی چون اتانول، گازوییل و بنزین و سوختهای جامدی ازقبیل زغال سنگ و سوخت زیستی نیز درانواع فرآیندهای ریفرمینگ برای تولید هیدروژن مورد استفاده قرار میگیرند. با وجود این گاز متان با توجه به وفور منابع آن همچنان گزینه اول بوده که معضلات دیگر سوختها را نیز ندارد.

کلیدواژه ها:

پیل های سوختی اکسید جامد ، ریفرمینگ سوخت ، انرژی ، گاز سنتز