بررسی تطبیقی اندیشه خوشباشی در شعر خیام و الشاب الظریف
محل انتشار: مجله لسان مبین، دوره: 7، شماره: 21
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LEM-7-21_001
تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1400
چکیده مقاله:
دلخوششدن به دنیای مادی و لذتهای زودگذر آن، بسیاری از مردم را فارغ از طبقه فکریشان، معطوف خویش کرده است و میکند. در هر دورهای هرگاه انسانها از حل راز و رمز هستی و زندگی خویش ناتوان گردند، با تمرکز به وجود اینجهانی و نفی حقایق روحانی و ماورایی، به فلسفه خوشباشی روی میآورند. در حوزه ادبیات اسلامی، حکیم عمر خیام نیشابوری نامی آشنا در این عرصه است. دمغنیمتشمری و خوشباشی خیامی یک طرز فکر رایج در عصر هرج و مرج فکری و فرهنگی قوم عرب؛ یعنی دوره مملوکی است که از لحاظ دوره تاریخی با زمانه خیام فاصله چندانی ندارد. الشاب الظریف از شاعران وجودگرای این روزگار است که با پیروی از فلسفه خیام، سلوک ناهنجاری را در طول زندگی کوتاهش در پیش گرفت. جستار پیش رو تلاش کرده است، جلوههای این گرایش فکری را به شیوه تطبیقی در بستر شعر این شاعر واکاوی کند تا همسوییهای او با فلسفه خیام را نشان دهد. رهیافت نهایی آن است که علیرغم دلمشغولی دو شاعر به خوشیهای زودگذر، وجودگرایی آنها الحادی نیست و به غفران الهی امیدوارند.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :