تحلیل روند بارش و پیش بینی آن با مدل آریما (مطالعه موردی: حوضه رودخانه خشک شیراز)

بارندگی یکی از مهمترین اجزای چرخه آب بوده و به عنوان یکی از مهمترین مولفه های ورودی به چرخه های هیدرولوژیکی بشمار میرود که سنجش خصوصیات اقلیمی هر منطقه، نقش بسیار مهمی را ایفا میکند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی روند تغییرات بارش رودخانه خشک شیراز در مقیاس سالانه با استفاده از آزمون ناپارامتری من-کندال و پیشبینی آن درآینده با مدل آریما میباشد. بدین منظور از داده های بارش ایستگاه های سینوپتیک شیراز، قلات، زرقان، ارسنجان و استهبان در بازهی زمانی ۱۳۶۷-۱۳۹۶ استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون من-کندال نشان دهنده روند کاهشی معنیدار در بارش سالانه در دو ایستگاه قلات و ارسنجان و درسه ایستگاه شیراز،زرقان ،استهبان روند معنیداری وجود ندارد و به صورت کاهشی دیده میشوند. نتایج پیشبینی بارش در آینده با مدل آریما نشان داد مدل مناسب برای پیشبینی بارش سالانه ایستگاه شیراز مدل غیر فصلی((۲,۱,۲ و درایستگاه قلات مدل غیرفصلی((۱,۱,۲ بدست آمد که درایستگاه شیراز روند پیشبینی به صورت کاهشی و در ایستگاه قلات روند پیشبینی بارش به صورت ثابت میباشد.

کلیدواژه ها:

آزمون من-کندال ، مدل آریما ، روند بارش ، حوضه رودخانه خشک شیراز