بررسی رابطه خودتنظیمی و خود کارآمدی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شهرضا

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه خودتنظیمی و خود کارآمدی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شهرضا است. روش پژوهش بدین منظور از طرح تحقیق همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان شهرضا در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند، که ۲۷۴ نفر (۱۷۴ نفر پسر و ۱۲۷ دختر) با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱)، پرسشنامه باورهای خودکارآمدی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و پرسشنامه خود تنظیمی بودند. نتایج تحقیق نشان داد که بین خود تنظیمی و انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، خودتنظیمی ، خود کارآمدی