ارائه یک مدل ساختاری چندسطحی برای پیاده سازی موفق نوآوری باز

زمینه و هدف: محدودیت­های مالی و منابع فراروی شرکت­های تولیدی کوچک و متوسط، بهره گیری از رویکرد نوآوری باز را ضروری نموده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی چندسطحی از عوامل موثر بر پیاده­سازی موفق نوآوری باز انجام شده است. روش شناسی: با استفاده از دیمتل تجدید نظر شده فازی بر پایه نظرات ۱۲ نفر از خبرگان، میزان اثرگذاری عوامل بر یکدیگر محاسبه شدند و با استفاده از تکنیک مدل سازی ساختاری-تفسیری فراگیر، عوامل مورد مطالعه سطح­بندی شدند. یافته ها: بر اساس تحلیل داده ها، عوامل موفقیت نوآوری باز به ترتیب اهمیت در سطوح پایه، راهبرد و عملیات طبقه­بندی شدند. عوامل اقتصادی (تاثیرگذارترین شاخص)، دانشگاه­ها، موسسات تحقیقاتی و سیستم پشتیبان فناوری اطلاعات در لایه پایه بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند. رقبا، همکاران، استراتژی سازمان، یادگیری سازمانی، کارکنان و سیستم پاداش­دهی در لایه راهبرد و تامین­کنندگان، ساختار سازمانی و مسائل محیط زیستی (عامل منزوی در مدل) در لایه عملیات دسته بندی شدند. نتیجه گیری: مدیران جهت کاهش ریسک تحقیق و توسعه و افزایش شانس بقای سازمان، فرآیندهای خود را به سوی نوآوری باز سوق دهند. همچنین، توسعه روابط با مراکز تحقیقاتی و تقویت زیرساخت­های فناوری اطلاعات باعث تسریع دستیابی به اهداف نوآورانه می­شود.

کلیدواژه ها:

نوآوری باز ، نوآوری ، دیمتل تجدید نظر شده فازی ، مدلسازی ساختاری-تفسیری فراگیر