تبیین نظری مفهوم ایثار و شهادت

بقا و دوام هر ملت وجامعه ای مرهون ایستادگی و از خود گذشتگی های آن ملت و جامعه است ایثار و شهادت دو مرتبه ی کمال وجود انسانی هستند که اورا با چراغی روشن تامعبود و معشوق رهنمون می سازند ایثار یعنی بخشیدن چیزی که ایثار کننده شدیدا به آن نیاز دارد ولی بدلایلی آن را بهطرف مقابل تقدیم می کند بدون آن که انتظار پاداش داشته باشد و اما در مقابل شهادت والاترین درجه از ایثار است زیرا اگر برای ایثار رده های مختلفی اعم از مال و مقام و .... در نظر بگیریم مسلما ایثار و بذل جان در راه خداوند عزوجل از همه آنها برتر است زیرا هرآنچه که غیر از جان است موجوداتی از متعلقات وجود می باشند یعنی به اعتبار بودن و هستی انسان است که این وابسته ها معنا می یابد حال آنکه اگر کسی در برابر محبوب از جان بگذرد بهدیدی دیگر از مال و مقام و دیگر دلبستگی های خود گذشته است و این کاری استکه فقط در مقام عشق آن هم نه عشق های مجازی بلکه عشق حقیقی امکان پذیر است به قول مولوی: عشقهایی کز پی رنگی بود عشق نبود عاقبت ننگی بود. آدمی از ابتدای آفرینش از زمانی که خود را شناخت همواره بدنبال فراهم ساختن آرامش و امنیت برای خانواده و قبیله اش در برابر دشمنان بوده و در این راه از جان مایه گذاشته است و آگاهانه به استقبال مرگ رفته و آن را در اغوش گرفته

کلیدواژه ها:

ایثا ، شهادت ، شهید