بیداری و پایداری در شعر معاصر شیعی با تکیه بر اشعار سید علی موسوی گرمارودی و احمد وائلی

براساس آموزه ها و تعالیم اسلامی، انسان ها همان گونه که باید عدالت خواه و ظلم ستیز باشند،باید به هنگام مظلوم واقع شدن به مبارزه با ستم و ستمگران برخیزند. در این میان، ادبیات شیعی بااثرپذیری از آموزه های دینی ظلم ستیز و فرهنگ هیهات منا الذله امام حسین (ع) سعی می کند تا حسمقاومت و مبارزه علیه ظلم و ستم را برانگیزاند و بیداری وآگاهی مردم را نسبت به ستمی که به آنهارفته فزونی بخشد. سید علی موسوی گرمارودی و احمد وائلی از جمله شاعران انقلابی و شیعی ایرانو عراق هستند که اشعاری در راستای بیداری و خیزش بر ضد حکومت های ظالم پهلوی و بعثیسروده اند. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، و براساس مکتب آمریکایی ادبیاتتطبیقی، چگونگی ظهور مولفه های بیداری و پایداری در اشعار آن دو شاعر را بررسی نماید تاجایگاهشان، در شعر معاصر شیعی تبیین گردد. یافیه های پژوهش حاکی از آن است که مفاهیمی چوندعا و نیایش، مقاومت پیامبر اسلام (ص)، ولایت پذیری، امام حسین (ع) و بیداری امت اسلامی، امیدبه پیروزی موعود، بیداری فرهنگی، پاسداری از وطن و غیره از وجوه بارز و متمایز اشعار این دو شاعر است.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، بیداری ، پایداری ، شعر معاصر شیعی ، موسوی گرمارودی ، وائلیkochaki_