بررسی عملکرد هیدروژلهای پایه پلی ساکاریدی در دارورسانی داروی جمسیتابین هیدروکلراید در درمان سرطان سینه

داروی جم سیتابین هیدروکلراید در د سته داروها ی شیمی درمانی قرار دارد و یک داروی ضد سرطان ا ست، با این حال ، اثر درمانی آن به دلیل آب دو ست بودن و نیمه عمر پلاسمایی پایین محدود می شود. به منظور بهبود پایداریی و کارایی دارو ، سیستم دارورسانی مبتنی بر هیدروژل حساس به pH بر اساس پلی ساکاریدهای طبیعی از جمله کیتوسان و آلژینات توسعه داده شد. در راستای بهینه سازی فرایند تهیه هیدروژل ، تاثیر پارامترهای موثر بر خواص فیزیکو شیمیایی نانو ذرات با ا ستفاده از طراحی Box-Benkehen برر سی شد و در نهایت فرمولاسیون بهینه شده منجر به تشکیل NPs پایدار در حدود ۱۴۹,۶ نانومتر با شاخص پراکندگی ۰,۲۲۵ و حداکثر ظرفیت بارگذاری ۳۴,۱۱ گردید. مطالعات رهایش دارو نشان می دهد که در حضور لایه آلژینات میزان رهاش انفجاری کاهش می یابد و حدود %۸۰ از دارو طی ۴ ساعت رهایش می یابد. بر اساس نتایج سمیت سلولی سلول ، NP باعث افزایش سمیت در سلول های سرطانی پستان (MCF-۷) در انسان می شود. نتایج فلوسیتومتری نشان می دهد که NP می تواند آپوپتوز را به طور موثرتری بیشتر از داروی آزاد القا کند. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل چرخه سلولی توقف G۲ / M را نشان می دهد . نتایج مطالعات جذب سلولی نشان دهنده رفتار افزایشی جذب دارو وابسته به زمان است که می تواند شاهدی بر توسعه سیستم دارورسانی وابسته به زمان و حساس به pH بر اساس کمپلکس پلی الکترولیت CS-AL باشد. به طور کلی سیستم هسته پوسته پلیمر طبیعی طراحی شده نه تنها یک سیستم هیدروژل زیست سازگار و حساس به pH را فراهم میکند، بلکه محافظت از درو را در برابر تخریب آنزیمی امکان پذیر می کند.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، آلژینات ، دارورسانی ، سیستم حساس به pH