مطالعه انگلهای پریاخته ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta) صید شده از سواحل استان سیستان و بلوچستان (چابهار)

تعداد ۶۱ قطعه ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta) برای مطالعه انگلهای پریاخته از سواحل استان سیستان وبلوچستان (چابهار) در تابستان ۱۳۹۸ صید گردید. بلافاصله به وسیله جعبه یونولیت حاوی یخ به آزمایشگاه تحقیقات آبزیان دانشگاه شهید بهشتی انتقال داده شدند. طول و وزن کل ماهیان اندازه گیری شد. اندامهای مختلف ماهی از جمله آبشش، چشم، معده، زواید پیلوریک، گنادها و روده بررسی شدند. انگلهای جدا شده در الکل ۷۰ درصد و فرمالین ۱۰ درصد تثبیت گردیدند. در این مطالعه تعداد دو انگل از رده دیژنها شامل Lecithocladium angustiovum و prodistomum orientale که میزان شیوع آن به ترتیب ۱۰۰ و ۲۶/۴ درصد، از رده منوژنها نیز انگل Indomazocraes sp و دیگری در حد خانواده Mazocraeidae هر دو با شیوع ۱/۹ درصد شناسایی شدند. و همچنین بررسی شدت آلودگی انگلهای دیژن در اندامهای مختلف ماهی نشان داد، که انگل دیژن جنس Lecithocladium در معده دارای بیشترین شدت آلودگی (۱۷/۳±۱۶/۱) میباشد. شناسایی و بررسی میزان آلودگی این انگلها تاثیر چندانی روی مرگ و میر ماهیان ندارند. اینها از لحاظ تنوع زیستی و اکولوژیکی اهمیت بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

دیژن ، لسیتوکلادیوم ، منوژن ، مزوکرائیده