استخراج کیتین و کیتوزان از پوستهی میگوی Penaeus semisulcatus و خرچنگ شناگر آبی Portunus segnis

کیتین به عنوان فراوان ترین آمینو پلی ساکارید موجود در طبیعت میباشد .پوشش خارجی سخت پوستانی همچون خرچنگ، لابستر، میگو و برخی سرپایان و...شامل کیتین هستند. کیتوزان پلیمری است که از دی استیلاسیون کیتین به دست می آید. کیتین و کیتوزان توجه زیادی را به خصوص در زمینه صنایع پزشکی و دارویی به خود جلب کرده اند. هدف از انجام این پژوهش استفاده از دور ریزهای دریایی جهت تولید ترکیبات زیستی مانند کیتوزان می باشد. کیتوزان از پوسته ی میگوی p. semisulcatus و اسکلت خارجی، قسمت کاراپاس، سینه وشکم، چنگک و پاهای خرچنگ شناگر آبی p. segnis با استفاده از اسید کلریدریک (HCl)، هیدروکسید سدیم (NaOH) و پراکسید هیدروژن (H۲O۲) در غلظت ها و درجه حرارت های مختلف طی فرآیندهایی به منظور حذف مواد معدنی، پروتئینی، رنگدانه ها و روشهای مختلف استیلاسیون استخراج شد. این مطالعه به وسیله ی تغییرات غلظت و دمای مواد در پیش آمده صورت گرفت. درصد خلوص کیتوزان بهینه با استفاده ازآنالیز FTIR مشخص و مقدار آن %۸۱ برآورد شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که پوسته خرچنگ و میگو به عنوان یک منبع بالقوه جهت تولید کیتین و کیتوزان می باشند. استخراج مواد زیست فعال از دور ریزهای موجودات دریایی می تواند مسیری در جهت کاهش آلودگی های محیط زیستی و استفاده بهینه از آن ها برای جایگزینی این مواد با مواد شیمیایی ناسازگار با محیط زیست، در حل مشکلات زیست محیطی جوامع انسانی است.

کلیدواژه ها:

دور ریز های دریایی ، سخت پوست ، مواد زیست فعال ، کیتوزان