رابطه یادگیری مبتنی بر تیم و سبک های تفکر با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر دورود

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه یادگیری مبتنی بر تیم و سبک های تفکر با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر دورود بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه ی دوم شهر دورود (۳۴۸۳ نفر) که در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل بودند، تشکیل داده است که از این جامعه آماری، نمونه ای به حجم (۳۴۶ نفر) با توجه به حجم جامعه براساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (AMQ)، یادگیری مبتنی بر تیم (TBLQ)، پرسشنامه سبک های تفکر (TSI) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین یادگیری مبتنی بر تیم وهریک از سبک های تفکر (قانون گذارانه، اجرایی و قضایی) با انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین این پژوهش به طور معناداری توانایی پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان دارند و روی هم رفته ۲۸/۶ درصد از واریانس انگیزه پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مبتنی بر تیم ، سبک های تفکر