ارزیابی آسیب پذیری حوضه های شهری در برابر سیل (مطالعه موردی: شهرستان نکا)

وقوع سیلاب های متعدد در رودخانه ها از یک سو و تجمع تجمع فعالیت های صنعتی، اجتماعی در کنار رودخانه ها به علت نزدیکی به منابع آب از سوی دیگر لزوم اعمال مدیریت مناسب در سه مرحله قبل، هنگام وقوع و بعد از سیلاب را نمایان می سازد. آسیب پذیری ناشی از سیلاب متغیر و پیچیده است. آسیب پذیری به پدیده هایی مانند بارش، رواناب، و تمرکز آن و میزان در معرض آسیب قرار گرفتن نواحی بستگی دارد. در این پژوهش، به منظور دست یابی به الگویی در تفاوت های آسیب پذیری متغیرهای کاربری اراضی و فاصله از کانال ها و مسیل ها به عنوان عناصر اجتماعی- اقتصادی و متغیرهای شیب، ارتفاع، زمین شناسی، مسیل ها و توپوگرافی به عنوان عناصر فیزیکی به کار گرفته شده است. اولویت بندی و تعیین روابط بین این متغیرها با آسیب پذیری از نرم افزار Expert-CH و از طریق روش تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفته است. نتایج تحلیل زونی میزان آسیب پذیری شهر نکار بر مبنای وزن های محاسبه شده از طریق نرم افزار Expert-CH و روش سلسله مراتبی (AHP) را تعیین نمود و مشخص گردیده که زیرحوزه دوم بسیار آسیب پذیرتر از زیرحوزه اول با در نظر گرفتن معیارهای مورد استفاده بوده است. وزن های معیار بدست آمده نشان می دهد که عامل و معیار فاصله از رود و مسیل با وزن ۰/۲۸۵ از معیار زمین شناسی با وزن ۰/۰۷۵ به ترتیب دارای بیشترین وکمترین وزن آسیب پذیری بوده است.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، آسیب پذیری ، شهرنکا ، فرایند سلسله مراتبی