کامپوزیت های دیجیتال: مروری بر چاپ سه بعدی و جوهرهای چاپ نانوساختار

چاپ سه بعدی که به آن ساخت افزودنی نیز گفته می شود؛ فناوری است که امکان ساخت اشیاء سه بعدی را به صورت خودکار و لایه به لایه فراهم می نماید. آزادی طراحی، سفارشی سازی انبوه، به حداقل رساندن ضایعات و توانایی ساخت سازه های پیچده و همچنین نمونه سازی سریع، از مزایای اصلی چاپ سه بعدی به شمار می آیند. فناوری چاپ سه بعدی که شروع آن به دهه ۱۹۸۰ بر می گردد. در ابتدا به تولید محصولات کوچک محدود بوده که به تدریج و با بهره گیری از جوهر چاپ سیمانی مناسب به بخش ساختمان و نمونه سازی در مقیاس بزرگ نیز راه پیدا کرده است. از آنجا که رفتار مواد سیمانی و ژئوپلیمرها توسط فرایندهای شیمیایی و فیزیکی در سطح نانو تعیین می شود؛ ترکیب مواد افزودنی نانو مقیاس تاثیر زیادی برخواص کامپوزیت های قابل چاپ دارد. در این مقاله در ابتدا مروری کوتاه بر تکنیک های چاپ سه بعدی در صنایع گوناگون داشته و در ادامه به پیشینه تاریخی و پیشرفت های اخیر در زمینه چاپ سه بعدی در صنعت ساختمان پرداخته شده است. در پایان تاریخچه کامل استفاده از ذرات نانو ساختار جهت اصلاح خواص جوهرهای سیمانی چاپ سه بعدی و چگونگی تاثیر آنها بر عملکرد مصالح ساختمانی چاپ شده بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

چاپ سه بعدی ، بتن دیجیتال ، نانوتکنولوژی ، جوهر چاپ ، ملات سیمان