پیش بینی گرایش به وابستگی به مواد دگرگون کننده هشیاری بر اساس اضطراب جدائی، هوش هیجانی و سلامت روانی در دانشجویان دختر

چند و جون تجارب رابطه ای، تراز توانایی های هیجانی و برخورداری از سلامت روانی در تغییرات گرایش بهآسیب های روانی- اجتماعی موثر است. پس پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به وابستگی به مواددگرگون کننده هشیاری بر اساس اضطراب جدائی، هوش هیجانی و سلامت روانی انجام شده است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی، از نوع همبستگی، بوده است. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهششامل همه دانشجویان دختر دوره تحصیلات تکمیلی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد واحد تهرانمرکزی بود. تعداد ۱۸۱ دانشجو با جدول مورگان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. پرسشنامه هوش هیجانیشرینگ، اختلال اضطراب جدایی بزرگسالان منیکاواساگر، سیلو و گنر، و دروبنی، سلامت عمومی گلدبرگ وویلیامز و گرایش به وابستگی به مواد دگرگون کننده هشیاری وید و بوتچر برای گردآوری داده ها استفاده شد.داده های به دست آمده از ابزارهای پژوهش به کمک آزمون های استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد اضطراب جدائی در گرایش به وابستگی به مواد دگرگون کنندههشیاری دانشجویان دختر تاثیر مثبت (R۲ تعدیل شده - p<۰/۰۱; ۲۸/۳) دارد. هوش هیجانی در گرایش به وابستگی به مواد دگرگون کننده هشیاری دانشجویان دختر تاثیر منفی (R۲ تعدیل شده = p<۰/۰۱; ۶۴%) دارد.سلامت روانی در گرایش به وابستگی به مواد دگرگونکننده هشیاری دانشجویان دختر تاثیر منفی (R۲ تعدیل شده = p<۰/۰۱; ۲۲/۸%)دارد. از نتایج پژوهش می توان اینگونه نتیجه گیری نمود که در راستای کاهش گرایش به وابستگی به مواد دگرگون کننده هشیاری دانشجویان دختر باید در راستای کاهش سطح اضطراب جدائی و بهبود سطح هوش هیجانی و سلامت روانی آنها اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

وابستگی به مواد ، اضطراب جدائی ، هوش هیجانی ، سلامت روانی ، دانشجویان دختر