بررسی کارایی گیاه نی در کاهش آلودگی ناشی از پساب های حوضچه های پرورش ماهی در رودخانه گرگر

گیاهان آبزی یکی از مهم ترین بخش های یک اکوسیستم آبی را تشکیل می دهند. شناسایی گیاهان آبزی و پتانسیل و قابلیت آنها در امر تصفیه اکوسیستم های آبزی، امری جدی و حیاتی محسوب می گردد. هدف این مطالعه بررسی کارایی گیاه نی در میزان جذب عناصر کادمیوم و نیترات در پساب حوضچه های پرورش ماهی شوشتر می باشد. مطالعه حاضر آزمایشگاهی است.و میزان عناصر ذکر شده در چهار بخش ریشه، ساقه و برگ گیاهان و رسوب اندازه گیری شد. نتایج نشان داده که بیشترین میزان فلزات کادمیوم در ریشه گیاهان بود. بیشترین میزان نیترات در برگ گیاه نی بود. بین مقادیر غلظت فلز کادمیوم و نیترات در رسوب، ریشه، ساقه و برگ این گیاه، اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج بدست آمده از محاسبه شاخص تجمع زیستی گیاه نی در رابطه با فاز کادمیوم اندام زیرزمینی این گیاه به عنوان یک ابر جاذب مطرح می شود. اندام های هوایی به عنوان یک اندام جاذب کادمیوم اما با توانایی بالا برای جذب می باشند. مورد پارامتر نیترات در برگ و ساقه میزان شاخص تجمع زیستی بیش از یک است، اندام های هوایی این گیاه به عنوان یک ابر جاذب مطرح می شود و اندام زیرزمینی این گیاه به عنوان یک جاذب ضعیف مطرح می شود. محاسبه شاخص انتقال از ریشه به ساقه گیاه نی برای پارامتر کادمیوم، حالت تجمع و در دسترس در گیاه نی همان حد میانه است. و در مورد پارامتر نیترات بیش از یک است. بنابراین در این گیاه میزان نیترات تجمع و دسترسی بالایی دارد. در نتیجه گیری کلی می توان گفت غلظت فلزات در اندام های گیاهی از حدود سمیت استاندارد کمتر بوده و در کل گیاه نی عنوان یک گیاه جاذب و تجمع دهنده و قابل استفاده برای کاهش آلودگی فلز کادمیوم و نیتراتدر منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، فلزات سنگین ، کادمیوم ، نیترات ، GIS