بررسی نقش عوامل کالبدی در پرورش خلاقیت دانشجویان معماری

دانشجویان رشته ی معماری بنا به ماهیت هنری آن، نیازمند خلاقیت کافی برای پیشرفت در این رشته می باشند. ذهن دانشجویان معماری، در ابتدای ورود به این رشته، مانند صفحه ی سفیدی است که خطی بر روی آن ترسیم نشده است، اما به تدریج و مرحله به مرحله با گذراندن واحدهای درسی، دیدن و اندیشیدن، نمادهایی بر ذهن سفید آنها نقش می بندد؛ پس باید از ابتدای ورود به دانشکده ی معماری در پرورش قوهی خلاقیت دانشجویان گام برداشت. از آنجایی که انسان موجودی است که بسیاری از یافته ها و برداشت های خویش را از محیط احاطه کننده ی خود الگوبرداری می کند؛ از این رو داشتن نگاهی نو به فضاهای فیزیکی دانشکده های معماری به عنوان عاملی زنده و پویا که کیفیت فعالیت آموزشی را بالا می برد و در رشد آفرینشگری دانشجویان تاثیرگذار می باشد؛ لازم و ضروری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر کالبد دانشکده ی معماری بر خلاقیت دانشجویان و ارائه ی راهکارهای معماری می باشد. در این راستا پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی- تحلیلی، ضمن بررسی عوامل موثر بر خلاقیت دانشجویان، به دنبال شناخت معیارهای کالبدی موثر در طراحی دانشکده ی معماری با رویکرد افزایش خلاقیت دانشجویان است. نتایج حاصل از مطالعات انجام گرفته، حاکی از آن است که عوامل طبیعی در فضای داخل و خارج، استفاده از مصالح طبیعی بجای مصنوعی، بکارگیری رنگهای ملایم، شکل و وسعت فضا، پیچیدگی جزییات بصری، وجود کیفیت های فضایی و ... از جمله عوامل کالبدی هستند که میزان خلاقیت دانشجویان را در یک دانشکده معماری افزایش می دهند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، تفکر خلاق ، عوامل کالبدی ، معماری