دیدگاه میرزای اصفهانی درباره «تاثیر اصل نفی تشبیه در حجیت جمعیه قرآن کریم»

 اصل نفی تشبیه میان خدا و مخلوقات، یکی از اساسی­ترین پایه­های معارف اعتقادی شیعی است. همچنین با رویکرد شیعی، نمی­توان قرآن را در رساندن مقاصد خود، مستقل از پیامبر اکرم۶ و اهل بیت ایشان: دانست. این دو رویکرد، به عنوان یک رویکرد کلامی و یک رویکرد تفسیری، ارتباطی گسترده با هم دارند، چنانکه مرحوم میرزای اصفهانی در مباحث قرآنی خود نشان داده که اصل نفی تشبیه را به عنوان زیربنای حجیت جمعیه قرآن کریم به حساب آورده است. موضوع این مقال توضیح همین پیوند و نتایج آن است.

کلیدواژه ها:

اصل نفی تشبیه ، حجیت جمعیه ، وجه آیه بودن ، کلام و لفظ ، امر عقلی و عقلایی ، نصوص ، میرزا مهدی اصفهانی ، شناخت قرآن