بررسی تطبیقی استناد به حجیت استقلال معنایی فرازهای آیات قرآنی در تفاسیر المیزان و نمونه

تاریخ دریافت: ۱۹/۱۰/۱۳۹۸   |   تاریخ پذیرش: ۰۲/۰۴/۱۳۹۹ استظهار قواعد نانوشته به کاررفته در کتب تفسیری به مثابه ابزار محکمی در دست قرآن پژوهان است تا آنان را در رسیدن به مراد اصلی آیات الهی یاری رساند. یکی از این قواعد، «حجیت فرازهای مستقل» است. این نوشتار پس از تبیین و تحلیل قاعده، به بررسی کارکردها و نمونه های قرآنی آن، در دو تفسیر «المیزان» و «نمونه» پرداخته است. صاحبان هر دو تفسیر باتوجه به اصول و قواعدی خاص، به معناداری مستقل فرازهایی از آیات بدون توجه به سیاق معتقدند. از مهم ترین نتایج نگاه مستقل به آیات، اثبات تعلق قرآن به تمام اعصار و دوران ها می باشد. میزان بهره گیری از این قاعده در «نمونه» بنابر رسالتش بسیار بیشتر از «المیزان» که تفسیری سیاقی است، می باشد. پایه ریزی مبانی اصیل اسلامی، همچنین اثبات قواعد پرکاربرد فقهی از نتایج بهره گیری از این قاعده در «نمونه» است. پژوهش حاضر، پژوهشی بنیادی-کاربردی می باشد که با نگرش تحلیل محتوای تطبیقی-توصیفی انجام شده است.   © احمدی، ل؛ فاکر میبدی، م؛ تجری، ع الف. (۱۴۰۰). بررسی تطبیقی استناد به حجیت استقلال معنایی فرازهای آیات قرآنی در تفاسیر المیزان و نمونه، دوفصل نامه پژوهش های تفسیر تطبیقی. ۶ (۱۲)، ۳۳۰-۳۰۹.  Doi: ۱۰.۲۲۰۹۱/PTT.۲۰۲۰.۵۸۴۰.۱۸۱۴

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی ، قواعد تفسیر ، حجیت ، فرازهای مستقل ، المیزان ، تفسیر نمونه