راهکارهای طراحی مدارس روستایی با رویکرد افزایش رضایت کاربران

فضاهای آموزشی نسبت به کاربری های دیگر در مقیاس جهانی از اولویت خاصی برخوردار هستند، زیرا به عنوان مهم ترین نهاد اجتماعی، تربیتی دانش آموزان به عنوان نسل های آینده ساز کشور تلقی می شوند و جوامع مختلف جهت پیشرفت خود در تلاشند که از استعداد های تمامی افراد، حتی ساکنین روستا ها بهره مند شوند. موثرترین روش برای از بین بردن شکاف موجود بین امکانات شهری و روستایی، ایجاد حس رضایتمندی در کاربران مدارس روستایی می باشد. وجه تمایز مدارس روستایی موفق و مدارسی که مولفه های رضایتمندی در آنها نمود پیدا نکرده است در نحوه طراحی میباشد. نابرابری و کمبود امکانات و تجهیزات از اصلی ترین مشکلات مدارس روستایی می باشد که میتوان با راهکار های مناسب این مشکلات را به حداقل رساند. لذا این پژوهش در تلاش است به مولفه های موثر بر رضایتمندی کاربران مدارس روستایی دست یابد و در جهت کمتر شدن چالش هایی که کاربران این مدارس با آنها روبرو هستند، به ارائه راهکار بپردازد. این پژوهش از لحاظ ماهیت از نوع کیفی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد. جهت گرد آوری مطالب، از روش کتابخانه ای و بررسی منابع و گزارشات و مقالات علمی استفاده شده است. در گام اول این پژوهش به مطالعه در مورد مشکلات کاربران در مدارس روستایی و در گام دوم به ارائه مدل و راهکار از دو بعد عینی و ذهنی پرداخته شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آنست که برای ارتقا مولفه های رضایتمندی در مدارس روستایی، »مولفه های ذهنی« همچون حس تعلق به مکان، ایمنی، مناسبات فرهنگی، زیبایی، تنوع و خاطره انگیزی و »مولفه های عینی« همچون امکانات، توجه به زیرساخت منطقه، رفاه محیطی، دسترسی و تنوع فعالیت بایستی مورد توجه طراحان و مسئولان مربوطه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، مدارس روستایی ، رضایتمندی ، مولفه عینی ، مولفه ذهنی