بررسی وضعیت شهرسازی در دوره های مدرنیسم و پست مدرنیسم

شهرسازی دربستر جریان فکری پست مدرنیسم، عکس العمل متقابلی است به آنچه که نزدیک به نیم قرن تحت لوای ایده روشنگری و عقلگرای مدرنیسم و به شکل خاص آن منشور آتن، محیط و زندگی انسان شهری شده را تحت تاثیر قرار داده بود .در حقیقت اعتراض به شهر و انسان ماشینی، عملکردهای استاندارد شده، خالی از کیفیت وتنوع در فضاهای شهری دوران مدرنیسم وآشکار شدن ناکارایی این نظریات، از دهه ی هفتاد قرن بیستم هدایتگر جریان فکری کثرت گرایی در عرصه شهرسازی و برنامه ریزی شهری بوده است که تحت عنوان پست مدرنیسم شناسایی گردیده است .هرچند امروزه از جریان پست -پست مدرن نیز در جریان شهرسازی صحبت می شود ولی هنوز این ایده های پست مدرنیسم هست که امروزه تحت تاثیر تنوع طلبی ،کثرت گرایی و فردگرایی خاصی جریان شهرسازی جهانی را در مقابل آنچه که رویکردهای خشک و انعطاف ناپذیر شهرسازی مدرنیسم نامیده می شود، هدایت می کند .پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی -تحلیلی برآنست تا ابتدا با تشریح ویژگی های فکری دوره های مدرنیسم و پست مدرنیسم به ریشه یابی علل آغاز رویکرد پست مدرنیسم در شهرسازی پرداخته و سپس ویژگی های عمده ی این نوع جریان فکری را در شهرسازی شناسایی کرده و ارزیابی نماید.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، مدرنیسم ، پست مدرنیسم ، طراحی شهری ، برنامه ریزی شهری ،