ارزیابی تاثیر اتصالات عرشه بر پایداری پل ها

اتصال پایه به عرشه در پل های فولادی نقش موثری در مقاومت این سازه در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله دارد. تقویت اتصال یکی از راهکارهای مورد توجه انتقال مفصل پلاستیک از اتصال به نقطه دیگری ازسازه است. عرشه قسمتی از پل است که نقش انتقال بارهای مرده و زنده را به پایه ها دارد. پل ها از شریان های حیاتی هستند که عدم اختلال در عمل کرد واستمرار در خدمت رسانی آنها بعد از وقوع حوادث طبیعی نظیر زلزله، ضروری می باشد. . این پژوهش ادغام چند مطالعه و مقاله در خصوص تاثیر اتصال های عرشه بر پل ها مورد بررسی قرار می گیرد . نتایج نشان می دهد که در فرایند انتقال بار از عرشه به پایه، شرایط اتصال این دو بخش پل در توزیع تنش و تغییرمکان در پایه ها بسیار موثر است .بر همین اساس لنگر خمشی منتقل شده به پایه ها نیز از شرایط اتصال عرشه به پایه ساده تا اتصال نیمه گیردار و از این شرایط تکیه گاهی تا اتصال یکپارچه دچار تغییر میشود. برای رسیدن به عملکرد مورد انتظار از اتصال عرشه به پایه و تحلیل و طراحی صحیح زیر سازه پل، طراحی بهینه صفحات نشیمن و انتخاب ابعاد هندسی مناسب بر اساس استانداردهای طراحی این صفحات بسیار اهمیت دارد. در صورت استفاده از صفحات ضعیف و بدون کفایت در طراحی، صرفنظر از مسائل ناشی از تمرکز تنش و تغییر شکلهای نامطلوب، به هیچ وجه شرایط تکیه گاهی مورد انتظار ایجاد نشده و انتقال لنگر خمشی از عرشه به پایه به کلی دچار اخلال میشود.