شناخت و بررسی مولفه های معماری سبز از منظر کالبدی از دیدگاه اندیشمندان( بررسی نظریه ای)

مولفه های ساختاری معماری سبز از جمله فناوری های زیست محیطی است که تحت فرایندهای طبیعی شکل می گیرد و در سال های اخیر در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته و واحدهای تجاری، ساختمان های اداری،آموزشی، درمانی، زیارتی، فضاهای تفریحی و ورزشی را در نواحی شهری پوشش می دهد رشد سریع جمعیت و عدم توجه به طبیعت منجر به مصرف بیش از حد سوخت های فسیلی و در نتیجه خسارت های جبران ناپذیری به محیط زیست می شود. این موضوع به قدری اهمیت داشته که در معماری رویکردهای نوینی همچون معماری سبز ایجاد شده است. از طرفی معماری سبز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است که حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان، حفاظت از لایه ازن، بهداشت جسمی، روانی بشریت، استفاده از انرژی های تجدید شونده و کاستن از مصرف انرژی فسیلی و توجه به همسازی با اقلیم و شرایط محیطی از جمله موضوعاتی است که مورد توجه قرار می گیرد. برخی از جنبه های معماری سبزعبارتند از: افزایش آسایش، قابلیت زندگی وبهره وری، بهبود دوام، کیفیت، قابلیت نگهداری، ثبات وضعیت محیط داخلی، پس انداز پول به وسیله کم کردن هزینه زندگی، انتخاب زمینه مصالح ساختمانی سبز جهت ایفای نقش انسان ها به منظور حفاظت محیط زیست. بدینسان این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و با بهره گیری از اسناد و مطالعات کتابخانه ای در پی ان است که متغیر ها و مولفه های اثر گزار در زمینه معماری سبز را با دسته بندی نظریات اندیشمندان شناسایی کند . نتایج پژوهش حاکی از ان است که معماری سبز یکی از اصلیترین مولفه های معماری پایدار است که مجب کاهش الودگی صوتی ، بهبود شرایط میکروکلیماتیک کاهش تاثیر جزیره های حرارتی و ... میشود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سبز ، بام سبز ، دیوار سبز