تحلیل نقش کاشی کاری در معماری اسلامی نمونه موردی مسجد شیخ لطف الله
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,589
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU01_0718
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1400
چکیده مقاله:
با ورود دین اسلام به ایران ،سبک جدیدی از معماری تحت عنوان معماری اسلامی در ایران شکل گرفت. پس از ظهور اسلام، معماران مسلمان سعی نمودند تا از اصول و اعتقادات اسلامی در آثار خود بهره گرفته و هنری را ارائه دهند که از امور عبادی و اعتقادی آنها شکل می گرفت. معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و یکی از عناصر اصلی نشان دهنده ی عمق غنای فرهنگ اسلامی می باشد و نمودهای آن را می توان در مساجد آن زمان مشاهده کرد.در واقع یکی از رموز پایداری اصول دین اسلام در ایران،ساخت مساجد بوده است . تزیین در هنر اسلامی، پیوسته جایگاهی رفیعی داشته است . هنر تزیین هم می تواند شکل را زینت بخشد و هم فی نفسه از نظر زیبایی شناسی دارای ارزش باشد . در واقع بحث معماری اسلامی بدون پرداختن به تزئینات آن ناقص می باشد زیرا تزئینات جزء لاینفک معماری اسلامی است و بخش عمده ای از معماری اسلامی به تزیینات اختصاص یافته است .کاشی کاری یکی از تاثیرگذارترین هنرها در معماری اسلامی به شمار می رود که در هویت بخشی به عناصر و تزئینات آنها، نقش ویژه ای داشته است و با طرح ها و رنگهای ترکیبی مختلف اهداف هنر اسلامی را متحقق نموده است. اوج این هنر را می توان در بناهای شاخص دوره صفوی مشاهده نمود. این مقاله به تحلیل نقش کاشی کاری در معماری اسلامی بخصوص در دوره صفویه می پردازد و با بررسی شاخص ترین بنای آن دوره، مسجد شیخ لطف الله که به واسطه عظمت، ویژگی های فرمی و به علت تزییناتی که بر سطح آن وجود دارد، از دیگر گنبدها متمایز است، بیان می کند که تزئینات در مساجد فقط به زیبایی ظاهری نمی پردازند بلکه می توانند تداعی کننده و نمود جلوه هایی از فضای قدسی باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هستی خسروی مردخه
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی ، موسسه آموزش عالی کمال الملک نوشهر،ایران،