مقایسه اثرات میانقاب در بررسی سرویس پذیری قاب های بتنی خمشی متوسط نامنظم در ارتفاع با اثر پذیری شتاب افقی و قائم زلزله به وسیله تحلیل دینامیکی فزآینده

گسترش کاربرد روش تحلیل استاتیکی غیرخطی در طراحی عملکردی سازه ها باعث به وجود آمدن یک ایده نوین در بکارگیری تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی شده است. این روش که به عنوان روش تحلیل دینامیکی فزآینده معرفی شده است، به منظور تخمین واقع بینانه تری از عملکرد لرزه ای سازه ها به وجود آمده است. در این تحقیق قابهای بتنی دو بعدی مطابق آیین نامه های ۲۸۰۰ زلزله و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان طراحی شده است. تحلیل دینامیکی فزآینده این قابها با احتساب میانقاب و با در نظر گرفتن اثرات محدوده خطی تا غیرخطی، مانند ترک خوردگی، رفتارغیرخطی المانهای سازه و نوع ماده مصرفی انجام گردیده و نتایج آن تحت زلزله افقی و قائم بررسی شده است. لازم به ذکر است که میانقابهای مزبور بدون هیچ اتصال خاصی درون قابها قرار گرفتهاند. انجام این تحلیل توسط نرم افزار OpenSees صورت پذیرفته است. این نرم افزار قادر به مدلسازی انواع رفتارهای خطی و غیرخطی در خصوص تعریف مصالح و المانهای سازه ای میباشد.در تحلیل غیرخطی میزان تغییرشکلهای داخلی در اجزا سازه و تغییرمکانهای نسبی طبقات نسبت به مقادیر مجاز مدنظر قرار می گیرد.در این تحقیق برای بررسی رفتار سازه و مشخص نمودن نقاط حدی از آیین نامه FEMA-۳۵۰ و FEMA-۳۵۱ استفاده گردیده است.

کلیدواژه ها:

میانقاب ، تحلیل دینامیکی ، تحلیل غیرخط ، قاب های میانپر