مطالعه آزمایشگاهی اثر شکل و اندازه ذرات سنگدانه های بازیافتی بر خواص روسازی بتن الیافی

امروزه استفاده از روسازی بتنی به دلیل مزایای مناسبی از جمله کاهش هزینه ی تعمیر و نگهداری، مقاومت بالا در مقابل شرایط محیطی نامساعد و افزایش عمر مفید نسبت به روسازیهای آسفالتی، از اهمیت فروانی برخوردار است. در پژوهش حاضر از سیمان، سنگدانه بازیافتی حاصل از بتن های تخریب شده و الیاف فولادی و کربنی در جهت بهبود خصوصیات مکانیکی از نظر آزمایش اسلامپ روی بتن تازه و آزمایش های های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی بر روی بتن سخت شده بهره جویی شد. در همین راستا تعداد ۲۵ طرح اختلاط در درصدهای متفاوت سنگدانه بازیافتی در قالب جایگزین سنگدانه های بتن ۳۰)، ۴۰ و ۵۰ درصد) و الیاف فولادی و کربنی ( هر کدام ۰/۵، ۱ و ۱/۵ درصد) بصورت جداگانه یا ترکیبی تعیین گردید. تمامی آزمایشها در دو دوره ی زمانی ۲۸ و ۹۰ روز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که در سن ۲۸ روز، مقاومت فشاری بتن فاقد افزودنی مناسب ترین گزینه است. لیکن در سن ۹۰ روز نمونه ی با ۵۰ درصد سنگدانه بتن بازیافتی و ۱/۵ درصد الیاف فولادی بیشترین مقدار مقاومت فشاری را داشته است. همچنین مقاومت کششی نمونه های با الیافهای فولادی و کربنی نیز افزایش قابل توجهی داشته است. ذکر این نکته الزامی است که استفاده از ۱/۵ درصد الیاف فولادی به همراه ۳۰ درصد سنگدانه بازیافتی از نظر مقاومت مقاومت خمشی طرح برگزیده می باشد.

کلیدواژه ها:

روسازی بتنی ، سنگدانه بازیافتی ، الیاف فولادی ، الیاف کربنی ، مقاومت خمشی.