تبیین الگوهای حفاظت معماری بر اساس مفاهیم حس مکان

امروزه ایجاد حس تعلق مردمان یک جامعه به آثار تاریخی در کنار حفاظت کالبدی این بناها از نکات مهم و اساسی مداخله در بافتهای تاریخی محسوب می شود. حس مکان یعنی تجربه و درک خاص از یک قرارگاه ویژه که جهتگیری شخص را نسبت به یک مکان با احساسی از تفاوت، جهت یابی و درک فضایی مشخص می کند. این مقاله در پی تبیین الگوهای حفاظت معماری بر اساس مفاهیم حس مکان میباشد. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی بوده که طی آن به بررسی مفهوم حس مکان و عوامل موثر بر آن پرداخته و تاثیر عوامل کالبدی و شناختی استفاده کنندگان بر ارتقاء حس تعلق و افزایش مسئولیت پذیری در حفاظت آثار ارزشمند تاریخی پرداخته شده است. نتیجه آنکه از طریق فعالیتها و معانی که در ویژگیهای کالبدی بروز می یابد میتوان موجبات حفاظت معماری را پدید آورد ویژگیهای کالبدی شامل فرم و اندازه، بافت و تزئینات و روابط فضایی و چیدمان فعالیتها میشود که موجبات بهبود روابط اجتماعی را فراهم میکنند که این عامل خود به تناسب ادراک استفاده کنندگان با مفاهیم و معانی نمادها بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، حس تعلق ، معانی محیطی ، مفاهیم نمادین