طراحی نظام باشگاه داری حرفه ای ورزش های گروهی کشور

هدف اصلی پژوهش حاضر طراحی نظام باشگاه داری حرفه ای ورزش های گروهی کشور بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف بنیادی، از نظر روش شناسی کیفی با استفاده از نظریه داده بنیاد می باشد. جامعه آماری این پژوهش را اسناد منتشر شده پیرامون مبحث باشگاه داری حرفه ای ورزش های گروهی و ۱۳ نفر از صاحب نظران تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه از چنین جامعه ای از نمونه گیری هدفمند که روش نمونه برداری غیراحتمالی است استفاده شد. در ادامه برای کفایت نمونه گیری از نمونه گیری نظری استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مصاحبه عمیق بود. برای روایی و پایایی اندازه گیری به هنگام کدگذاری بازبینی انجام شد؛ طبقه بندی یا تایید نتایج با مراجعه به مصاحبه شونده ها انجام و بدین ترتیب تحلیل موارد کیفی انجام گرفت و در نهایت منابع مورد ارجاع کفایت لازم را داشتند. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار مکس کیودا نسخه ۲۰۱۸ بهره گرفته شد. نتایج کدگذاری باز بیانگر آن بود که ۸۶ کد اولیه حاصل از تحلیل مصاحبه ها و اسناد به دست آمده است. نتایج کد گذاری محوری بیانگر این بود که ۱۱ مقوله از این کدگذاری به دست آمد که به ترتیب شامل: طرح باشگاه، درک محیط، وظایف قابل اجرای مدیر در محیط ورزشی، مهارت های مدیریتی، مدیریت منابع انسانی، اقدامات بازاریابی، روابط عمومی، امور فرهنگی، امور مالی، زیر ساخت و عوامل اثر گذار بر موفقیت می-باشد. در نهایت یافته های حاصل از کدگذاری انتخابی شامل ۴ مفهوم (عوامل زمینه ای، عوامل پیش برنده، عوامل توسعه دهنده و موفقیت باشگاه) بود.

کلیدواژه ها:

باشگاه داری ، ورزش حرفه ای ، کشور ایران ، نظریه داده بنیاد ، ورزش های گروهی