بررسی افزودن بازدارنده بر رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶L تولید شده به روش ذوب لیزری انتخابی در محیط اسیدسولفوریک

در این پژوهش باافزودن غلظت های مختلف بازدارنده ی آلی متیونین به محیط ۰/۱ مولار اسید سولفوریک برای فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶L با دو نمونه ی ساخته شده به روش نوردی و روش چاپ سه بعدی SLM ، خواص مقاومت به خوردگی این الیاژ بهبود یافته است. برای بررسی این تاثیرات از آزمون های الکتروشیمیایی پتانسیل مدار باز، امپدانس و ظرفیت و همچنین آنالیزهای بصری و ساختاری همچون میکروسکوپ نوری OM میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM، طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتوی ایکس EDS ، نقشه ی توزیع عناصر MAP و طیف سنجی فوتوالکرون پرتوی ایکس XPS استفاده شد. از بررسی نتایج آزمون های الکتروشیمیایی مشخص شد که مقاومت به خوردگی فولاد پرینیت در حضور بازدارنده بیشتر از نمونه بدون بازدارنده بوده و همچنین بازده بازدارندگی متیونین در فولاد پرینتی تا ۶۳ درصد و مقاومت فولاد پرینتی تا ۲/۷ برابر در اثر افزودن بازدارنده، افزایش یافته است. تصاویر میکروسکوپی الکترونی نشان دادند که حفرات ناشی از فرایند ساخت در اثر قرارگیری در محیط خوردنده، تجمیع شده اند که باافزودن بازدارنده ی متیونین علاوه بر کاهش ناهمواری سطح، معایب ذکر شده تا حد زیادی رفع شده اند. با توجه به نتایج آنالیزها هم مشخص شد که به دلیل تجمع عناصر سنگین در مرز، مکانیزم جذب شیمیایی بازدارنده (جذب سمت با بار منفی مولکول متیونین بانواحی آندی سطح فلز با بار مثبت) در همه ی نقاط سطح نمونه ی با بازدارنده، رخ داده است. طبق نتایج EDS ونقشه ی توزیع عناصر، میزان اکسیژن در اثر افزودن در حفرات کاهش یافته و توزیع گوگرد در سطح یکنواخت شده است. همچنین ضخامت لایه های اکسیدی روئین کننده در نتایج XPS ودر اثر افزودن بازدارنده، بیشتر از نمونه ی بدون بازدارنده محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

فولاد زنگ نزن ۳۱۶L ، ذوب لیزری انتخابی ، بازدارنده ی متیونین ، خوردگی