بررسی ارتباط بین تخلخل وب نانوالیاف و قابلیت آن در محافظت در برابر تابش فرابنفش

پژوهش های انجام شده نشان داده است، تعیین تخلخل لایه نانولیفی، بهترین روش برای ارزیابی انتقال پرتوی فرابنفش از لایه های بی بافت نانولیفی سفید و رنگرزی نشده است و ساختار شیمیایی الیاف در درجه دوم اهمیت قرار دارد. در این پژوهش، رابطه میان تخلخل وب نانوالیاف و مقدار محافظت ایجاد شده در برابر تابش فرابنفش مطالعه شد. بدین منظور، لایه های بی بافت نانو لیفی با مقدار تخلخل متفاوت از محلول های دی متیل فرمامید حاوی مقادیر مختلف پلی آکریلونیتریل (۱۱و%۱۵وزنی) در سرعت های متفاوت درام جمع کننده تهیه شدند. سپس، مقدار تخلخل نمونه های الکتروریسی شده به کمک آزمون اندازه گیری مقدار نفوذپذیری هوا معین شد. مقدار محافظت ایجاد شده به وسیله هر وب در برابر تابش فرابنفش با بررسی مقدار تخریب رنگینه آبی متیلن که با همان وب محافظت می شد، برآورد شد. نتایج و شواهد در این پژوهش حاکی از آن است که با افزایش سرعت درام، تخلخل افزایش می یابد و در پی افزایش تخلخل، محافظت بیشتری در برابر تابش فرابنفش ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، الکتروریسی ، تخلخل وب نانوالیاف ، سرعت درام جمع کننده ، محافظت در برابر تابش فرابنفش