اثر استفاده ازسطوح مختلف تانیک اسید در شرایط آزمایشگاهی بر فراسنجه های تخمیر و الگوی اسیدهای چرب مایع شکمبه

زمینه مطالعاتی: تانیک اسید (یک نوع تانن قابل هیدرولیز) قابلیت تغییر فرایندهای تخمیری شکمبه و مسیر بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع را دارد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تانیک اسید بر پارامترهای تخمیری شکمبه ای در شرایط آزمایشگاه و حدواسط های بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع انجام گرفت. روش کار: جیره پایه حاوی نسبت کنسانتره به علوفه ۲/۵۸ به ۸/۴۱ و دانه سویای اکسترود شده به عنوان منبع اسیدهای چرب غیر اشباع بود. تیمارهای آزمایشی شامل کنترل (بدون افزودنی)، ۱/۰ میلی گرم موننسین در لیتر محیط کشت، ۲۵۰ میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت، ۵۰۰ میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت و ۷۵۰ میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت بودند. تولید گاز، غلظت آمونیاک و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه و الگوی اسیدهای چرب مایع شکمبه اندازه گیری شد. نتایج: تولید گاز، pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی و اسیدهای چرب فرار مایع شکمبه تحت تاثیر افزودنی قرار نگرفت (۰۵/۰< p). تانیک اسید غلظت اسیدهای چرب ۱۰:۰ تا ۱۴:۰ در مایع کشت را کاهش و غلظت ۱۶:۰ را افزایش داد (۰۵/۰>P). افزودن موننسین و ۲۵۰ میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت مقدار ۱۸:۰ را کاهش داد (۰۵/۰>P). موننسین مقدار ۱۸:۱ ترانس-۱۱ (ترانس واکسنیک اسید) و ۱۸:۲ سیس-۹، ترانس-۱۱ (اسید لینولئیک کونژوگه) را در مقایسه با سایر تیمارها افزایش داد (۰۵/۰>P). افزودن ۵۰۰ میلی گرم تانیک اسید در لیتر محیط کشت غلظت اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب بلند زنجیر را افزایش داد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری نهایی: در کل، استفاده از اسید تانیک در زمان تغذیه جیره حاوی دانه سویای اکسترود شده با تغییر بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع باعث افزایش اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب مفید برای سلامت انسان شد.

کلیدواژه ها:

تانیک اسید ، تخمیر شکمبه ، دانه سویای اکسترود شده ، بیوهیدروژناسیون اسیدهای چرب غیراشباع