مطالعه کاهش میل اسپانسرهای ورزشی در دوران شیوی ویروس کرونا

مقدمه و هدف: در ۱۱ مارس ۲۰۲۰ ، سازمان بهداشت جهانی ویروس کرونا را به عنوان یک بیماری همه گیر اعلام کرد و اقداماتلازم را برای قرنطینه و حفظ فاصله اجتماعی را از مهم ترین تمهیدات لازم برای جلوگیری از انتشار این ویروس برشمرد. که اینامر منجر به تعلیق آموزش و رقابت های ورزشی شد (گونزالز و همکاران، ۲۰۲۰). ویروس کرونا نمایانگر شدیدترین شوک به بازارورزش در تاریخ معاصر است. رویدادهای بین المللی، مسابقات داخلی و ورزش های همگانی تحت تاثیر این ویروس قرار گرفتهاند (پارنل و همکاران، ۲۰۲۰). به دلیل شیوی ویروس کرونا، بسیاری از مشاغل صنعت ورزش و فروشگاه های زنجیره ایمحصولات ورزشی و خدمات مربوط به لیگ ها و رویدادهای ملی، از جمله سفر، گردشگری، زیرساخت ها، حمل و نقل، پذیرایی،پخش رسانه ای و ورزشکاران حرفه ای تحت تاثیر قرار گرفتند. در این شرایط، خطر از دست دادن اسپانسرهای حرفه ای نیزمحتمل شده است و ممکن است اسپانسرها طبق توافق اولیه حمایت نکنند (باس و همکاران، ۲۰۲۰). طبق گزارش فایننشالتایمز، معاملات اسپانسر جهانی در ورزش ۵۵ میلیارد دلار ارزش داشت. با این حال، شرکت ها اکنون بودجه های بازاریابی راکاهش می دهند زیرا تمرکز آنها روی بقا است. شرکت های خدمات مالی بزرگترین سرمایه گذار در حمایت مالی ورزشی در سال۲۰۱۹ بودند و پس از آن بخش های خودرو، انرژی و هواپیمایی قرار گرفتند. به علت تاثیر مستقیم ویروس کرونا بر اینبخش ها، انتظار می رود که هر سه بخش به طور قابل توجهی هزینه های خود را در آینده کاهش دهند (واکر و اسکلتون،۲۰۲۰). با این حال، ورزش هنوز هم یک سرمایه گذاری منحصر به فرد برای برند ها است. برخلاف سایر اشکال بازاریابی، ورزشمخاطبان مختلف اعم از سن، جنس، قومیت، مکان یا سایر موارد جهانی داراست. این توانایی ویژه برای گردهم آوردن طرفداراندر برابر تجریه اجتماعی و ایجاد شور و شوق در مخاطبان خود دارد، جنبه ای که همچنان مورد تقاضای شرکت ها قرار خواهدگرفت. صنعت ورزش در حال درک تاثیر کامل همه گیری و بازاندیشی مدل های تجاری موجود برای سازگاری با تغییرات است(مارکوس، ۲۰۲۰). این مقاله با هدف بررسی کاهش میل اسپانسرها برای حمایت از ورزش در دوران کرونا صورت گرفته است.در صنعت ورزش، پس از بیماری همه گیر ویروس کرونا، هیچ چیز مانند گذشته نخواهد بود. هنوز مشخص نیست که صنعتورزش چگونه بر مشکلات ناشی از بیماری همه گیر ویروس کرونا و همچنین نوی آینده ای که در انتظار ورزش و صنعت ورزشاست، غلبه خواهد کرد. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوی تحلیلی- کاربردی با رویکرد پس رویدادی است. تحلیل اطلاعات به روش تحلیل محتوای کیفی صورت گرفته است . جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مطالعات انجام شده در زمینه تاثیرات ویروس کرونا بر صنعتورزش و اسپانسرشیپ بوده و نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد. نمونه مورد بررسی در این پژوهش شامل ۱۸ مقالهپژوهشی در تاریخ ۲۰۲۰ در سایت های معتبر علمی ایرانی و خارجی که در رابطه با موضوی تحقیق بود. (جدول در متن مقاله اصلی). یافته ها: تجزیه و تحلیل ۱۸ منبع بررسی شده حاکی از وجود ۴ حیطه کلی بعنوان دلایل کاهش میل اسپانسرها برای حمایت ازورزش است (جدول ۱). جدول ۱ : حیطه های کاهش میل اسپانسرها برای حمایت از ورزش نتیجه گیری:این مقاله با هدف مطالعه دلیل کاهش میل اسپانسرها برای حمایت از تیم های ورزشی در دوران شیوی کرونا صورت پذیرفت.نتایج تحقیق نشان داد که اسپانسرها به دلایل مالی، ورزشی، بازاریابی و مدیریتی دچار کاهش میل برای حمایت از تیم هایورزشی شده اند. حیطه مالی به مشکلات مالی که برای خود اسپانسرها در دوران شیوی ویروس به وجود آمد پرداخته است.شیوی این ویروس برای بسیاری از مشاغل آسیب هایی را در پی داشت و تقریبا هیچ صنعتی از این آسیب ها مصون نماند.شرکت ها برای مقابله با این بحران برخی از هزینه های خود را مثل هزینه های تبلیغ و حمایت مالی از تیم های ورزشی رابه حداقل رساندند چون تمرکز آن ها بیشتر بر روی بقا بود. گارسیمارتین و دیگران (۲۰۲۰) اشاره می کنند که آدیداس و امارات،دو اسپانسر اصلی باشگاه فوتبال رئال مادرید، با مشکلات مالی سنگینی روبرو شدند. دولت های ملی آنها از نظر مالی پشتیبانیکردند تا بتوانند مانند گذشته به کار خود ادامه دهند. با این حال، بدیهی است که همه اینقدر خوش شانس نیستند. شرکت هایزیادی با مشکلات مالی وجود دارند که ممکن است قادر به دریافت چنین کمکی از دولت های خود نباشند و نتوانند به تعهداتتوافقنامه حمایت مالی خود عمل کنند. حیطه بعدی دلایل ورزشی است. با همه گیری این ویروس مثل بیشتر رویدادها،رویدادهای ورزشی مهم مانند یورو ۲۰۲۰ به تعویق افتاد این لغو یا تعویق باعث کاهش حمایت حامیان مالی شد. همچنین دراین دوران بیشتر اسپانسرها اهمیت رویداد را مدنظر گرفته و با توجه به اهمیت، حمایت مالی خود را انجام می دهند و همانگونهکه باند و همکاران (۲۰۲۰) بیان می کنند وجود اسپانسرها به حضور تماشاگران در استادیوم بستگی دارد و با توجه به شرایطفعلی با قوانین موجود در پشت درهای بسته، بسیاری از آنها تمایلی به پرداخت هزینه ندارند. در حیطه بعدی به دلایل بازاریابیاشاره می کنیم. همانگونه که ذکر شد شرکت ها بودجه بازاریابی خود را در این دوران کاهش دادند. بیشتر تمرکز آنها بر رویایده های خلاقانه بازاریابی بود تا در طول شیوی ویروس کرونا برای آنها مفید واقع بشود. بدیهی است که در این دوران ورزش ورویدادهای آن برای اکثر آحاد مردم دارای اهمیتی کمی باشد به همین خاطر شرکت ها اولویت خود را بر مشاغلی که در مقابلهشیوی ویروس کرونا مهم هستند تغییر دادند که با اینکار هم برندهای خودشان در معرض دید قرار گیرد و هم کمکی به اینصنعت ها کرده باشند. داسیچ و همکاران (۲۰۲۰) به بیشتر شدن میل اسپانسرها به تبلیغات تلویزیونی و اینترنتی اشاره می کنند. همچنین برای اسپانسرها در این دوران حمایت از تیم های ورزشی که در سراسر جهان دارای جایگاه قوی در فضایمجازی هستند، جذابیت بیشتری دارند. در نهایت حیطه آخر به دلایل مدیریتی اشاره می کند. با در نظر گرفتن اینکه همهبحران ها مشکلات بسیاری را با خود به همراه دارند. چیزی که در هنگام شیوی این ویروس مشاهده شد بیشتر شرکت ها با عدممدیریت بحران مواجه شدند. به طور سنتی در قراردادهای حمایت مالی این گنجانده شده است که "همه چیز اشتباه پیشخواهد رفت" اما طرفین "آن را حل خواهند کرد" تهیه این پیش فرض خوب است اما در مواقع عادی. شیوی ویروس کروناناکافی بودن این روش را نشان می دهد چون مشکلات دیگری در طی قرارداد به وجود خواهد آمد که طرفین قادر به حل آن نیستند.

کلیدواژه ها:

اسپانسر ، ویروس کرونا ، ورزش