تغییرات سطوح سرمی آلکالین فسفاتاز، استئوکلسین و پاراتورومون به هشت هفته تمرینات تناوبی هوازی مردان میانسال

پوکی استخوان شایع ترین اختلال متابولیزم استخوان و مواد معدنی است. این بیماری با کاهش تراکم استخوان و از دست رفتن کیفیت ریز ساختار استخوان همراه بوده که این امر منجر به افزایش خاصیت شکنندگی و خطر شکستگی استخوان می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات اینتروال بر برخی بیومارکرهای استخوانی مردان میانسال دارای اضافه وزن بود.در این مطالعه نیمه تجربی ۲۴ آزمودنی در دو گروه تجربی ۱۲ نفر و کنترل ۱۲ نفر به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها به مدت هشت هفته، سه روز در هر هفته و هر جلسه ۴۵ دقیقه الی ۶۰ دقیقه به انجام تمرینات تناوبی هوازی پرداختند. با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش ۱۶ مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی از روش آماری به ترتیب تی همبسته وتحلیل کوواریانس ANCOVA محاسبه شد. سطوح وزن و نمایه توده بدن کاهش معنی داری یافت. در صورتی که حداکثر اکسیژن مصرفی در پایان دوره در گروه تجربی افزایش معنی دار یافت. هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی دار مقادیر کلسیم،فسفر، الکالین فسفاتازف استئوکلسین و پاراتورمون در گروه تمرین تنوبی هوازی شد. بطور کلی میتوان گفت که هشت هفته تمرین تناوبی هوازی از طریق کاهش شاخص های ترکیب بدن، و افزایش کلسیم، فسفرف الکالین فسفاتاز، استئوکلسین و پاراتورمون سرمی در مردان غیر فعال می تواند احتمالا در پیشگیری از پوکی استخوان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آلکالین فسفاتازف استئوکلسین ، تمرین تناوبی هوازی