سبک زندگی اسلامی از منظر قرآن کریم

منظور از سبک زندگی در این نوشتار مجموعه ای درهم تنیده و پیوند یافته از کنش های است که مبتنی بر بینش ها و گرایش هایی ترجیح یافته است. بینش های هر فردی ذهنیتی را برای او شکل می بخشد، این ساختمان ذهنی، اصولی را فراهم می سازد که آدم ها بر پایه آنها آگاهانه گزینش می کنند و طبق آن عمل می کنند. پس سبک زندگی در واقع همین الگوهای تجسم یافته ی ترجیحات افراد است. بر این اساس سبک زندگی قرآنی کنش های مرجح مندی است که مرجحات آن طبق مکتب اسلام همساز گردیده و به عنوان الگوی رفتاری تعین یافته اند. با توجه به اینکه فرهنگ و تمدن غرب و سبک زندگی مبتنی بر آن، در حیطه های فردی و اجتماعی زندگی مسلمان ها نفوذ همه جانبه یافته و حتی در حال گسترش است؛ تبیین و ترسیم سبک زندگی اسلامی و قرآنی یک ضرورت انکار ناپذیر می باشد. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی به تبیین و ترسیم سبک زندگی اسلامی می پردازد. طبق پژوهش های انجام یافته «خدا باوری و گرایش فطری توحیدی»، «آخرت پنداری و آخرت گرایی» و «آفرینش و مدیریت عالم هستی» سه مورد از مرجح های کلی و اساسی است که با تعامل و ترابط، نظام اندیشه اسلامی را شکل می دهد و با الگوزایی کنش های انسان مومن را تعین می بخشد. بر اساس مرجح اول، تسلیم (دل دادگی و سرسپردگی) و پرستش و نیایش دو نوع کنش الگومند سبک زندگی قرآنی است. آینده نگری و پیش فرستی به آخرت و بهره مندی از امکانات دنیوی، دو کنشی قابل اصطیاد ازمرجح دوم به شمار می رود و نهایتا اینکه احسان و رفتار نیک و عدم فساد در زمین از مرجح آخر استفاده می شود

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، سبک زندگی قرآنی ، سبک زندگی اسلامی ، مرجح سبک زندگی ، الگوی سبک زندگی