مهدویت باوری، معنای زندگی، و بهداشت روانی

تفکر و مکتب مهدویت، به عنوان یک موضوع مهم از اعتقادات اسلامی، از ابعاد مختلف قابل بررسی و پژوهش است. این پژوهش، آثار روانشناختی مهدویت را در کشف و تولید معنای زندگی و تاثیر آن در سلامت و بهداشت روان مورد ارزیابی قرار داده است. هدف این پژوهش تبیین پیامدهای مهدویت باوری در فرایند معنایابی زندگی و تاثیر آن در سلامت و بهداشت روان است که به روش تحلیلی توصیفی، نقش و تاثیرات مثبت مهدویت باوری را در معنادهی به زندگی تبیین و بررسی کرده است. در پژوهش حاضر این نتایج به دست آمده است که مهدویت به حیث یک موضوع مهم از اعتقادات دین اسلام، از سه جهت به فرایند معنایابی زندگی کمک می کند: یک: از طریق اهداف متعالی مانند توحید و عدالت و فضیلت که برای زندگی تعریف میکند. دو: از طریق ترویج مفاهیمی مانند عدالت که به زندگی ارزش می دهد. سه: از طریق نقش و کارکردهای که در تقویت جنبه های مثبت زندگی مثل آینده نگری، پارسایی و اخلاق مداری، تقویت عقلانیت، افزایش امید، مسئولیت پذیری، و غایت نگریایفا می نماید. مهدویت، با تقویت معنایابی زندگی از راه های یاد شده، از اختلالات و بیماری های روانی مانند اضطراب، استرس، و افسردگی که ناشی از بی هدفی و نقص و هیچان گاری زندگی است پیشگیری می نماید و با تعالی بخشی به اهداف و آرمان های زندگی در جهت کمال و رشد نهایی بشریت، سلامت و بهداشت روان افراد معتقد به مهدویت و منجی باوری را ارتقا می بخشد.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، منجی باوری ، موعودگرایی ، معنای زندگی ، سلامت و بهداشت روان