سبک زندگی اسلامی در مواجهه با مخالفان بر اساس آموزه های قرانی

اسلام و مسلمانان همواره درطول تاریخ از سوی دشمنان مورد تهدید وتوطئه قرار داشته اند چنانکه بررسی حوادث تاریخ صدر اسلام وشان نزول برخی آیات قرآن ، بیانگر این واقعیت است که آنان برای ضربه زدن به اسلام وانحراف مسلمانان گاه با اقدام نظامی وگاه ازطریق جنگ نرم درسایه روابط به ظاهر دوستانه ،اهداف شوم خود را دنبال کرده اند وامروزه نیز اهداف خود را با شدت بیشتر وباطراحی نقشه های خطرناک تر دنبال می کنند وتا حدودی در ایجاد مشکلاتی در عرصه های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی ،اقتصادی و...در جوامع اسلامی موفق بوده اند. بنابراین لازم است تا مسلمانان ومخصوصا مسولان دولت های اسلامی به دامان قرآن کریم برگشته وبا بکارگیری دستورالعمل های آن وچنگ زدن به این ریسمان محکم الهی ، جوامع اسلامی را از توطئه های دشمنان درامان داشته و مانع خسارت های جبرا ن ناپذیر شوند. قرآن کریم دراین زمینه رهنمودهای ارزشمندی را ارائه می کند که در این نوشتار به چند رهنمود مهم به صورت اجمال پرداخته می شود . رهنمود اول قرآن در رابطه با مخالفان ، جدال نیکو داشتن است . به این معنا که در جهت هدایت وجذب آنان با دوری از توهین وخشونت تا آنجا که موجب سوءاستفاده دشمن نشود ، تلاش گردد.در مراحل بعدی توصیه ی قرآن به عدم پیروی واطاعت از دشمنان است که موجب حفظ اقتدار جامعه اسلامی است. همچنین اعتماد نداشتن ونپذیرفتن ولایت ودوستی دشمنان ، از دیگر رهنمود های قرآن کریم می باشد که مانع از نفوذ آنان می شود ودر غیر این صورت راه برای دستیابی به اسرار و اطلاعات خودی ها وبه دنبال آن برنامه ریزی برای نفوذ وتحمیل فرهنگ خود بر مسلمانان فراهم می شود. البته از دیدگاه قرآن کریم صلح وداشتن رابطه با مخالفان در مواردی که خدشه در استقلال وآزادی مسلمانان ایجاد نکند وموجب دخالت بیگانگان در امورآنان نشود ، مجاز بوده وگاه به آن دستورمی دهد. که روابط در شرایط اضطراری وروابطی نظیر تبلیغی و...از آن جمله اند. ولی تجویز این گونه روابط هرگز به معنای خودی ودوست شدن آنان نیست.